Το καλάθι, από κάτω

Στην καθιερωμένη στήλη αυτού του ιστολογίου επιχειρούμε τη γύρα μας στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που σιγά-σιγά ρίχνουν την αυλαία τους για το 2022. Ρουμανία Ίδρωσε η Sespi, αλλά τα κατάφερε εντέλει να διατηρήσει τα ηνία στο ρουμανικό πρωτάθλημα. Βρέθηκε να παίζει στους τελικούς απέναντι στην Arad (3η θέση στην κανονική περίοδο), που αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από αξιόμαχη, καθώς οδήγησε τη σειρά στο 5ο και καθοριστικό παιχνίδι. Η Sespi, ωστόσο, που φάνηκε φέτος να χάνει αρκετά από την περσινή της δυναμική (το είδαμε και στο Γιούροκαπ αυτό), εμφανίστηκε έτοιμη και κέρδισε τη σειρά και μαζί έναν ακόμη τίτλο στη Ρουμανία. Για την ακρίβεια, κατέκτησε το νταμπλ, καθώς νωρίτερα στη σεζόν είχε κερδίσει τη Satu Mare στον τελικό Κυπέλλου. Στη Ρουμανία βρήκε το μπασκετικό της καταφύγιο για φέτος η Κατερίνα Σωτηρίου. Μεταγράφηκε στη Satu Mare τον Γενάρη του 2022, από την ισπανική Movistar Estudiades με την οποία αγωνίστηκε στο α΄ μισό της σεζόν τόσο στη LFEndesa όσο και στο Γιούροκαπ.  Δεν κέρδισε κ

Στη δεύτερη εκατοντάδα αναρτήσεων, πρώτη-πρώτη φιγουράρει μια διοργάνωση που λατρεύουμε να παρακολουθούμε. Παρίσι, Coupe de France. Και, ναι, γράφτηκε ιστορία! Με λίγα λόγια Από το 1990, στην πρώτη της φορά, μέχρι και το 2021, η Bourges μετρούσε 11 κατακτήσεις στο Κύπελλο Γαλλίας, τις περισσότερες από κάθε άλλη γαλλική ομάδα, και φέτος φιλοδοξούσε να προσθέσει άλλη μία στην ήδη γεμάτη τροπαιοθήκη της. Αλλά τον δρόμο της προς τον 12ο τίτλο τής τον έκοψε τελικά η Basket Landes. Ας το ξαναπάρουμε από την ανάποδη…  Το 2020-21 έπαιξε για πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα , πετυχαίνοντας στην πρεμιέρα και την πρώτη της νίκη στη διοργάνωση (επί της Bourges). Με το τέλος της ίδιας σεζόν στέφθηκε, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, πρωταθλήτρια Γαλλίας . Και φέτος η Basket Landes πέτυχε μια ιστορική νίκη στον τελικό του Coupe de France, στην κατάμεστη (κοντά 15000 φίλαθλοι) Accor Arena στο Bercy του Παρισιού. Να το πούμε και αλλιώς; Είναι δυνατόν να παίζει σε έναν τελικό η Valérianne Vukosavljević (που ε

100 ποστ! Από τον Απρίλη του 2019, όταν και πρωτοξεκίνησα να δημιουργώ τη μικρή ετούτη διαδικτυακή γωνιά, μέχρι σήμερα, στο έβγα του Απρίλη του 2022. 100 αναρτήσεις, αφιερωμένες στις μικρές και τις μεγάλες στιγμές του μπάσκετ γυναικών. Σε Ελλάδα, σε Ευρώπη, στον κόσμο ολόκληρο. Έχουμε και λέμε… Προκριματικές φάσεις διεθνών διοργανώσεων, δύο Ευρωμπάσκετ , ένα τουρνουά Ολυμπιακών Αγώνων , τρεις γεμάτες σεζόν Ευρωλίγκας και Γιούροκαπ , ισάριθμες χρονιές από τα κυριότερα εθνικά πρωταθλήματα της Ευρώπης , φάιναλ φορ και τελικοί κυπέλλων. Εντός και η υποβαθμισμένη ελληνική Α1 , καθώς και μια μικρή δόση από τον… άλλο κόσμο του WNBA . Και φυσικά, μέσα σε όλα αυτά, πολλή Εθνική ομάδα , από όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Από κοντά και τα ειδικά αφιερώματα: Εβίνα Μάλτση , Laia Palau , Sonja Vasić (πρώην Petrović), Natália Hejková . Συν διάφορες άλλες μικρές ειδήσεις (γοργοχάμπερα), αλιευμένες με μεράκι από τον αχανή βυθό του διαδικτύου και τον γοητευτικό μπασκετικό κόσμο των γυναικών. Γραμμένα

Στην καθιερωμένη στήλη αυτού του ιστολογίου επιχειρούμε τη γύρα μας στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που σιγά-σιγά ρίχνουν την αυλαία τους για φέτος. Πολωνία Έντονο το ελληνικό ενδιαφέρον στην Basket Liga Kobiet, όπου φέτος είχαμε αλλαγή σκυτάλης στην τελική νικήτρια. Η Polkowice ζορίστηκε τόσο από την Arka Gdynia στο Κύπελλο όσο και από τη Lublin στο πρωτάθλημα, ωστόσο κατάφερε να επικρατήσει και στις δύο αυτές διοργανώσεις και να στεφθεί άξια νταμπλούχος Πολωνίας. Αν προσθέσουμε και την κατάκτηση του Super Cup στην αρχή της χρονιάς, τότε μιλάμε για μια πλήρως επιτυχημένη σεζόν με κορωνίδα φυσικά τη δικαιωματική επιστροφή της ομάδας στα σαλόνια της επόμενης Ευρωλίγκας Γυναικών. MVP των τελικών αναδείχθηκε η Αμερικανίδα Erica Wheeler, που αποκτήθηκε στα μέσα περίπου της χρονιάς, ενώ η Άρτεμις Σπανού αποτέλεσε βασικότατο μέλος της ομάδας, έχοντας μεστή παρουσία σε άμυνα κι επίθεση. Νέο, λοιπόν, νταμπλ για τη Σπανού και δεύτερο συνεχόμενο, μετά το περσινό που είχε κερδίσει με την Arka Gdynia.

Η Sopron. Tην κατάμεστη Ülker Arena της Κωνσταντινούπολης. Θρίαμβος Βρέθηκαν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Παρατάχθηκαν χωρίς ελλείψεις και τραυματισμούς. Άντεξαν στην πίεση των 9500 (και βάλε) φωνακλάδων οπαδών. Επέβαλαν τον δικό τους ρυθμό. Έπαιξαν γερή και ψυχωμένη άμυνα. Ακολούθησαν το προπονητικό πλάνο. Έβαλαν σπουδαία καλάθια. Να τι χρειάστηκε να κάνουν για 80 αγωνιστικά λεπτά, σε ημιτελικό (69-74) και τελικό (60-55), οι παίκτριες της ουγγρικής Sopron. Και κάπως έτσι στέφθηκαν άξιες πρωταθλήτριες Ευρώπης. Για πρώτη φορά στην ιστορία τους, στον δεύτερο μόλις τελικό τους μετά το 2018. Focus Η εμφάνιση της Jelena Brooks στον ημιτελικό με την Perfumerías Avenida (27 π.) ήταν καταλυτική κι έστειλε κατ’ ουσίαν τη Sopron στον τελικό. Η οργανωτική ικανότητα της Briann January με τα μόλις 4 λάθη σε 69 αγωνιστικά λεπτά χάρισαν στην ομάδα της την απαραίτητη συνοχή και ηρεμία σε ένα καυτό γήπεδο. Το φόβητρο της πανύψηλης (208 εκατοστών) Bernadett Határ εμφανιζόταν σταθερά στις αμυντικές πε

Δύο συναρπαστικοί ημιτελικοί, ένας μονόπλευρος τελικός και μια κούπα στη Bourges. Γιούροκαπ 2022. Και ναι, το φάιναλ φορ τού πάει πολύ! Το φάιναλ φορ Οι πολλές αναβολές παιχνιδιών λόγω του κορονοϊού ανάγκασαν τη FIBA να αναπροσαρμόσει τον σχεδιασμό της και να αλλάξει το παραδοσιακό φορμάτ της διοργάνωσης. Έτσι, από τους συνήθεις διπλούς τελικούς των προηγούμενων χρόνων περάσαμε στο φάιναλ φορ της γαλλικής Μπουρζ. Τέσσερις ομάδες, δύο τουρκικές (Galatasaray και CBK Mersin), μία ιταλική (Umana Reyer Venezia) και η οικοδέσποινα. Ή αλλιώς: Ευρωλίγκα (Galatasaray, Venezia) εναντίον Γιούροκαπ (Mersin, Bourges). Αποτέλεσμα; Ζήτω το Γιούροκαπ, κάτω η Τουρκία! Ανατροπές κι εκπλήξεις Λίγοι ίσως περίμεναν ότι η Venezia θα έφτανε στον φετινό τελικό. Όχι μόνο γιατί το ταπεινό ρόστερ των Βενετσιάνων φάνταζε λίγο έναντι του υπερπολυτελούς των Τουρκάλων με τις πέντε WNBAers και τις οκτώ συνολικά ξένες, αλλά και επειδή το 9-24 του πρώτου δεκαλέπτου του ημιτελικού δεν προμήνυε αυτό που τελικά θα ακολουθ

Θα καταφέρει η, έτσι κι αλλιώς, πολυνίκης του θεσμού (στη σύγχρονη του εκδοχή βεβαίως) και θρυλική συνάμα, Natália Hejková να διευρύνει τη συλλογή της και να σηκώσει το έκτο; Θα σπάσει μήπως η παρατεταμένη γκίνια των Τούρκων της Fenerbahçe; Θα σταματήσει η δεκάχρονη ανομβρία των Ισπανών της Avenida; Θα γράψουν τελικά τη δική τους ιστορία οι Ούγγροι της Sopron; Τέσσερα κρίσιμα ερωτήματα, παραμονές του τζάμπολ, στο πιο αμφίρροπο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας Γυναικών. Ασφαλώς όλα καταλήγουν στην ίδια απορία: Την κούπα αυτήν ποιος θα την πάρει; Η ανατροπή Κι εκεί που όλα έδειχναν ότι η ρωσική αρμάδα της UMMC οδεύει ακάθεκτη για ένα ακόμα τρόπαιο, ήρθε ένας πόλεμος και μια απόφαση της FIBA να ανακατέψουν μερικώς την τράπουλα. Η διεθνής απομόνωση της Ρωσίας, ένεκα των γεγονότων στην Ουκρανία, οδήγησε στον αποκλεισμό όλων των ρωσικών ομάδων από τις διεθνείς διοργανώσεις ανδρών και γυναικών (σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο), με αποτέλεσμα η UMMC και η Kursk να μείνουν εκτός νυμφώνος. Τη θέση του

Σχηματίστηκαν, ύστερα από την καθιερωμένη κλήρωση, οι όμιλοι της προκριματικής φάσης του Ευρωμπάσκετ 2023, που θα διεξαχθεί στη Σλοβενία και το Ισραήλ. 38 εθνικές ομάδες, 10 προκριματικοί όμιλοι, 14 διαθέσιμα εισιτήρια. Η κλήρωση Το νέο κριτήριο κατάταξης των ομάδων σε γκρουπ δυναμικότητας (βάσει του FIBA Ranking αυτή τη φορά) και ο αυξημένος αριθμός των ομάδων και κατ’ επέκταση των ομίλων έφερε την Ελλάδα (9η στην Ευρώπη, 15η στον κόσμο) σε προνομιακή θέση, αφού τέθηκε επικεφαλής του Ζ΄ Ομίλου. Μαζί μας κληρώθηκαν η Μ. Βρετανία, η Πορτογαλία (όπως ακριβώς και στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2019), καθώς και η Εσθονία. Τα μεγαθήρια τα αποφύγαμε, αλλά ο όμιλός μας μόνο εύκολος δεν είναι. Βατός ίσως, εύκολος σε καμία περίπτωση. Οι Βρετανοί ήδη… πανηγυρίζουν για την κλήρωση, αφού βλέπουν μπροστά τους μια μεγάλη ευκαιρία να επιστρέψουν σε τελική φάση, ενώ οι Πορτογάλοι έχουν κάνει αξιοσημείωτα βήματα προόδου στο μπάσκετ γυναικών με μια εθνική που είναι αρκετά ανταγωνιστική στο ευρωπαϊκ

Επιστροφή στο καθιερωμένο σύστημα διεξαγωγής για την Ευρωλίγκα και το Γιούροκαπ Γυναικών και η αρχή γίνεται πάντα από την καλοκαιριάτικη κλήρωση των ομίλων. Ευρωλίγκα 16 ομάδες, 2 όμιλοι, 15 παιχνίδια στην κανονική περίοδο, πλέι-οφ και φάιναλ φορ. Ισορροπημένοι όμιλοι, αν και ο Α΄ ίσως να έχει έναν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, αφού περιλαμβάνει τις περσινές φιναλίστ της διοργάνωσης (UMMC, Avenida) και μία υποψήφια για το φάιναλ-φορ (USK Praha). Αλλά η πιο ενδιαφέρουσα συνάντηση μέλλεται να συμβεί στον Β΄ Όμιλο, όπου κληρώθηκαν μαζί η Uni Girona και η Basket Landes. Στα μεταξύ τους παιχνίδια θα δούμε να αγωνίζονται στο ίδιο παρκέ η Laia Palau και η Céline Dumerc, η οποία εν μέσω καλοκαιρινής ραστώνης πήρε πίσω την απόφασή της να εγκαταλείψει την ενεργό δράση κι επιστρέφει για μια (τελευταία;) σεζόν με τη συμπαθέστατη ομάδα από τη Λάνδη της νοτιοδυτικής Γαλλίας. Εκεί, στο Éspace Mitterrand, περιμένουμε να δούμε (επιτέλους!) και τους ενθουσιώδεις φιλάθλους της Basket Landes, για πρώτη φορ

Το πρότζεκτ HeForShe υλοποιήθηκε από την Ολυμπιακή Επιτροπή της Λιθουανίας μέσα στο 2021. Πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της πρώην προέδρου της χώρας Dalia Grybauskaitė και αποτελεί τη συμβολή της Λιθουανίας στη δράση των Ηνωμένων Εθνών για την προώθηση της ισότητας των φύλων και των ευκαιριών. Πέντε γυναίκες από τον χώρο του αθλητισμού ήταν τα πρόσωπα στα οποία εστίασε το συγκεκριμένο πρόγραμμα, που ολοκληρώθηκε με την παραγωγή ισάριθμων βιντεο-ιστοριών που φωτίζουν τις προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι αθλήτριες, αλλά και την υποστήριξη που έχουν από τους κοντινούς τους ανθρώπους: συζύγους, προπονητές, φίλους, πατέρες και γιους. Το πρώτο βίντεο ήταν αφιερωμένο σε μια παίκτρια του μπάσκετ, στην Giedrė Labuckienė, αθλήτρια της Uni Girona τα τελευταία χρόνια. Μια συγκινητική ιστορία που αξίζει να παρακολουθήσουμε με προσοχή και σεβασμό (το βίντεο διατίθεται με αγγλικούς υπότιτλους). Αντίστοιχα αφιερώματα δημιουργήθηκαν για τέσσερις ακόμη γυναίκες από τον χώρο του ράγκμ

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες παίχτηκε και μπάσκετ γυναικών. Υψηλού επιπέδου! Big in Japan Εννέα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, έβδομο συνεχόμενο. Για τις Αμερικανίδες. Που ηττήθηκαν τελευταία φορά το 1992 στους Αγώνες της Βαρκελώνης από την Ομάδα της Κοινοπολιτείας κι έκτοτε, με εξαίρεση το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βραζιλίας (2006) όπου έχασαν στον ημιτελικό από τη Ρωσία, αποδεικνύουν, εμφατικά τις περισσότερες φορές, ότι δεν υπάρχει αντίπαλος για να τις αντιμετωπίσει. Ούτε καν η μεγάλη Αυστραλία των ετών 2006-2012! Άνισα μεγέθη! Μεγάλο τους όπλο ήταν και σε αυτό το τουρνουά, όπως άλλωστε και στο Παγκόσμιο της Τενερίφης (2018), η τριάδα Stewart, Wilson και Griner. Με τις τρεις τους στην ίδια πεντάδα (και τις Tina Charles και Sylvia Fowles ως εφεδρικές ψηλές) οι ΗΠΑ διαθέτουν μιαν ασυναγώνιστη frontline κι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα για όλες σχεδόν τις ομάδες που πετυχαίνουν στο διάβα τους. Φωτεινή εξαίρεση στο Τόκιο η Γαλλία, η μόνη ίσως ομάδα που μάτσαρε ικανοποιητικά απέναντί τους και μπόρεσε να