Το καλάθι, από κάτω

Το 19o Παγκόσμιο Κύπελλο της Αυστραλίας πέρασε στην ιστορία και εμείς επιχειρώντας τον απολογισμό του καταγράφουμε εκείνες τις χαρακτηριστικές στιγμές του που αξίζει να θυμόμαστε. Μετρώντας αντίστροφα, μια ανάρτηση τη φορά, φτάσαμε στο τέλος! Ο τελευταίος χορός Ούτε και η ίδια μπορούσε να το φανταστεί. Ίσως, όταν επέστρεφε στην Εθνική Αυστραλίας , να είχε στο μυαλό της την κατάκτηση ενός ακόμη μεταλλίου. Ή έστω έναν αξιοπρεπή αποχαιρετισμό στο άθλημα που αγάπησε και στους φιλάθλους που τη λάτρεψαν. Εντός έδρας θα έπαιζε, άλλωστε. Πράγματι, το μετάλλιο ήρθε και ήταν το τέταρτο χάλκινο από τα έξι συνολικά της Αυστραλίας (χρυσό το 2006 στο Σάο Πάολο, αργυρό το 2018 στην Τενερίφη) σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Αλλά για τη Lauren Jackson το μετάλλιο αυτό (τρίτο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μετά το χάλκινο του 2002 και το χρυσό του 2006) συνοδεύτηκε από μια επιβλητική εμφάνιση στον μικρό τελικό, βγαλμένη από τα τρελά όνειρα μιας αθλήτριας που θέλει να κλείσει την καριέρα της με πάταγο: 30 πόντοι και 7 ρ

Το 19o Παγκόσμιο Κύπελλο της Αυστραλίας πέρασε στην ιστορία και εμείς επιχειρώντας τον απολογισμό του καταγράφουμε εκείνες τις χαρακτηριστικές στιγμές του που αξίζει να θυμόμαστε. Μετρώντας αντίστροφα, μια ανάρτηση τη φορά… Ένα ακόμη Στο προηγούμενο της Τενερίφης το 2018 δεν εντυπωσίασαν, αλλά το πήραν. Στο Τόκιο μάλλον προβλημάτισαν, αλλά και πάλι το πήραν. Το ξαναπήραν και στο Σίδνεϊ, όμως την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ κέρδισαν και κάτι ακόμα: το χαμένο κύρος που τις γύρισε πίσω στις εμφατικές κατακτήσεις τίτλων. Ενδέκατο χρυσό στην ιστορία των Παγκοσμίων Πρωταθλημάτων για τις Αμερικανίδες, που και πάλι δεν συνάντησαν καμία αντίσταση στο διάβα τους, αφού καμιά άλλη ομάδα δεν κατάφερε να αντιταχθεί στο ταλέντο και την αγωνιστική πολυφωνία τους. Αυτή τη φορά μάλιστα η επικράτησή τους ήταν ολοκληρωτική, έως ισοπεδωτική, αν λάβουμε υπόψη τον τρόπο με τον οποίο εξουδετέρωσαν τον δυναμικό Καναδά στον ημιτελικό, πετυχαίνοντας σε αυτό το παιχνίδι ρεκόρ διαφοράς πόντων (40). Αλλά και στον τελικό, απ

Το 19o Παγκόσμιο Κύπελλο της Αυστραλίας πέρασε στην ιστορία και εμείς επιχειρώντας τον απολογισμό του καταγράφουμε εκείνες τις χαρακτηριστικές στιγμές του που αξίζει να θυμόμαστε. Μετρώντας αντίστροφα, μια ανάρτηση τη φορά… Όταν μιλάνε Στο περιθώριο της αγωνιστικής δράσης του τουρνουά, οι συνεντεύξεις Τύπου πριν και μετά τα παιχνίδια του Παγκοσμίου είχαν ενδιαφέρον. Ειδικά, όταν οι προπονητές και οι προπονήτριες αποφάσιζαν να μιλήσουν. Πιο διασκεδαστικός όλων ο Victor Lapeña με το ισπανικό του ταμπεραμέντο. Στις ερωτήσεις που δεχόταν για την τακτική που θα ακολουθούσε η ομάδα του στα ματς με τις επικείμενες αντιπάλους απέφευγε τεχνηέντως και σταθερά να δώσει μια σαφή απάντηση καταφεύγοντας σε χιουμοριστικά σχόλια ή αστεία. Στα σοβαρά θέματα, όμως, είχε πολλά και ενδιαφέροντα να πει. Όταν έφτασε, λ.χ., στο σημείο να… «εκλιπαρήσει» τα αμερικανικά κολέγια, όπου φοιτούν πολλές από τις ταλαντούχες νεαρές παίκτριες του Καναδά, να καταδεχτούν να συνεργαστούν με την καναδική ομοσπονδία μπάσκετ

Το 19o Παγκόσμιο Κύπελλο της Αυστραλίας πέρασε στην ιστορία και εμείς επιχειρώντας τον απολογισμό του καταγράφουμε εκείνες τις χαρακτηριστικές στιγμές του που αξίζει να θυμόμαστε. Μετρώντας αντίστροφα, μια ανάρτηση τη φορά… Μια δόση ιστορίας και ένα ηθικό δίδαγμα Η παρουσία της Κίνας στον τελικό της διοργάνωσης είναι από μόνη της μια σπουδαία είδηση. Οι Κινέζες εδώ και χρόνια προσπαθούν για μια επιτυχία σε Παγκόσμια Κύπελλα και Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά πάντοτε έμεναν όχι μόνο εκτός βάθρου αλλά και έξω από την τετράδα. Το φετινό τους κατόρθωμα, ωστόσο, ξύπνησε στους παλαιούς λάτρεις του γυναικείου μπάσκετ μνήμες του παρελθόντος. Γιατί την τελευταία φορά που η Κίνα έφτασε μέχρι τον τελικό παγκόσμιας διοργάνωσης το μπάσκετ γυναικών ήταν… κάπως αλλιώς. Πάμε λοιπόν πίσω στο 1994, στην Αυστραλία και πάλι. Η μεγάλη Βραζιλία απέκλεισε τότε τις ΗΠΑ στον ημιτελικό της διοργάνωσης με σκορ 110-107 (!), μετά από ένα παιχνίδι που μνημονεύεται ως ένα από τα καλύτερα ματς στην ιστορία του γυναικείου μ

Το 19o Παγκόσμιο Κύπελλο της Αυστραλίας πέρασε στην ιστορία και εμείς επιχειρώντας τον απολογισμό του καταγράφουμε εκείνες τις χαρακτηριστικές στιγμές του που αξίζει να θυμόμαστε. Μετρώντας αντίστροφα, μια ανάρτηση τη φορά… Ρεκόρ, ρεκόρ, ρεκόρ! Ήταν η διοργάνωση των ρεκόρ. Την 3η μέρα, απέναντι στη δύσμοιρη Βοσνία/Ερζεγοβίνη, η Κορεάτισσα Kang Lee-Seul σημείωσε 37 πόντους (7/14 τρίποντα), μάζεψε 8 ριμπάουντ, μοίρασε 5 ασίστ κι έκανε 3 κλεψίματα. Κι όλα αυτά όχι μόνο για να χαρίσει στην ομάδα της τη μοναδική νίκη της στη διοργάνωση (και πρώτη στα τελευταία 12 χρόνια!), αλλά και για να καταρρίψει η ίδια, με τους 44 βαθμούς που συγκέντρωσε, το ρεκόρ αποτελεσματικότητας (efficiency) που κατείχε η Αυστραλή Liz Cambage από την Τενερίφη τέσσερα χρόνια πριν (41). Από κοντά στα ατομικά ρεκόρ και οι δυο Αυστραλές, η καινούρια και η παλιά. Με τα 5 μπλοκ που φιλοδώρησε τον Καναδά την 4η μέρα του τουρνουά (δύο από αυτά στα τελευταία κρίσιμα λεπτά του παιχνιδιού), η Ezi Magbegor όχι μόνο χάρισε μια

Το 19o Παγκόσμιο Κύπελλο της Αυστραλίας πέρασε στην ιστορία και εμείς επιχειρώντας τον απολογισμό του καταγράφουμε εκείνες τις χαρακτηριστικές στιγμές του που αξίζει να θυμόμαστε. Μετρώντας αντίστροφα, μια ανάρτηση τη φορά. Τραυματισμοί, απουσίες και απογοητεύσεις Δεν μας έφταναν οι αποκλεισμοί, οι αποχωρήσεις και οι κάθε λογής ανακατατάξεις των προηγούμενων μηνών (βλ. εδώ ), μας βρήκαν και οι τραυματισμοί της τελευταίας στιγμής. Από κοντά φυσικά και οι ηθελημένες (;) απουσίες κάποιων σημαντικών παικτριών. M. Johannés και S. Gruda έλειψαν από τη Γαλλία, που εμφανίστηκε τελικά αποδεκατισμένη, με σύνθεση ανάγκης θαρρείς, αφού και η V. Vukosavljević προτίμησε να κάνει την προετοιμασία της με την USK Praha και να μην ενισχύσει την εθνική της ομάδα. Το ίδιο συνέβη και με την A. Cvrendakić της Σερβίας, η οποία την περίοδο του Παγκοσμίου είχε ήδη ενσωματωθεί στη νέα της ομάδα στη Σαλαμάνκα. Εκτός διοργάνωσης έμειναν, επίσης, η Ji Su Park που άφησε την Ν. Κορέα χωρίς αξιόπιστη… εναέρια κυκλοφο

Για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών (U20, 8-16 Ιουλίου). Με μια μικρή αναφορά στο Παγκόσμιο U17 (Ντέμπρετσεν, 9-17 Ιουλίου). Éxito Από τα 19 τουρνουά U20 που έχουν διεξαχθεί από το 2000 και δώθε τους ανήκουν σχεδόν τα μισά. Ο λόγος για τις δαιμόνιες Ισπανίδες, που κατέκτησαν υπό τις οδηγίες του Ruben Burgos (head coach της ευρωλιγκάτης πλέον Valencia BC) το ένατο τρόπαιο στη διοργάνωση, νικώντας σε έναν, κακό ομολογουμένως, τελικό τη φιναλίστ Τσεχία με 42-47. Προηγουμένως, στον ημιτελικό, οι νεαρές Ισπανίδες κατάφεραν να ξεπαστρέψουν το μεγάλο φαβορί του τουρνουά, την Ιταλία, παίζοντας καταπληκτική άμυνα στο γ' δεκάλεπτο και αναγκάζοντας τις Ιταλίδες να σκοράρουν σε αυτό το διάστημα μόνο 4 πόντους και συνολικά… 40! Ρέφαραν, επομένως, για την ήττα που είχαν δεχτεί τρία χρόνια νωρίτερα στο Κλάτοβι στον προημιτελικό εκείνης της διοργάνωσης, όταν και έμειναν εκτός ζώνης μεταλλίων. Καλύτερη παίκτρια για τις Ισπανίδες και MVP του τουρνουά η 18χρονη Claudia Contell, παίκτρια της Val

Τον Φλεβάρη του 2022 είχαμε και τα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών που θα διεξαχθεί στην Αυστραλία (22 Σεπτεμβρίου – 1 Οκτωβρίου). Ας τα συνοψίσουμε — ετεροχρονισμένα και πάλι! Αποχωρήσεις και αποκλεισμοί Πρώτα αποχώρησε η Λευκορωσία. Δήλωσε αδυναμία συμμετοχής στον προκριματικό Όμιλο της Οσάκα και τέθηκε εκ των πραγμάτων εκτός τελικής φάσης. Ύστερα, είχαμε την επιπλοκή με τη συμμετοχή της Ρωσίας. Κληρώθηκε στον Όμιλο της Ουάσιγκτον, όμως οι Αμερικάνοι δεν δέχτηκαν στο έδαφός τους αθλήτριες που δεν είχαν εμβολιαστεί κατά του κορονοϊού με τα εγκεκριμένα στη χώρα τους εμβόλια. Τελικά οι αγώνες της Ρωσίας με το Βέλγιο και το Πουέρτο Ρίκο (οι Αμερικανίδες αρνήθηκαν να παίξουν μαζί τους) δόθηκαν με ελαφρά χρονική απόκλιση στο Santo Domingo της Δομινικανής Δημοκρατίας. Οι Ρωσίδες κέρδισαν τις Πορτορικάνες εύκολα (68-102), πήραν, από κοινού με το Βέλγιο, το εισιτήριο για την Αυστραλία, αλλά —φευ!— ο πόλεμος της Ουκρανίας τις επέστρεψε άρον-άρον στη Μόσχα, με την επίσημη βούλα τ

Επίλογος στη θέση ενός προλόγου. Στα προσεχώς Με την ανάδειξη της πρωταθλήτριας στη Ligue Féminine de Basket (LFB) ολοκληρώθηκε μια ακόμη συναρπαστική χρονιά στο ευρωπαϊκό μπάσκετ γυναικών. Μια μακρά σεζόν που ξεκίνησε στα τέλη Σεπτεμβρίου και μας έφτασε μέχρι τις αρχές Ιουνίου. Τι έχουμε να περιμένουμε από εδώ και πέρα; WNBA Τη σκυτάλη από τις αρχές Μαΐου έχει ήδη πάρει το WNBA που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Με τις ανανεωμένες Las Vegas Aces να ηγούνται της βαθμολογίας (έχοντας πλέον στον πάγκο τους την Becky Hammon που επέστρεψε στο μπάσκετ γυναικών) και τις Connecticut Sun να ακολουθούν συνεχίζοντας την καλή παράδοση που έχουν χτίσει τα τελευταία χρόνια. Με τη Sylvia Fowles να παίζει την τελευταία της χρονιά στις Minnesota Lynx, τη Diana Taurasi να διανύει τη 17η σεζόν της στις Phoenix Mercury (αν και το 2015 απείχε από τη λίγκα) και τη Sue Bird στα 42 της σχεδόν να είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία παίκτρια αυτή τη στιγμή στη λίγκα παίζοντας για τις Seattle Storm. Α, και με τη Brittne

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες παίχτηκε και μπάσκετ γυναικών. Υψηλού επιπέδου! Big in Japan Εννέα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, έβδομο συνεχόμενο. Για τις Αμερικανίδες. Που ηττήθηκαν τελευταία φορά το 1992 στους Αγώνες της Βαρκελώνης από την Ομάδα της Κοινοπολιτείας κι έκτοτε, με εξαίρεση το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βραζιλίας (2006) όπου έχασαν στον ημιτελικό από τη Ρωσία, αποδεικνύουν, εμφατικά τις περισσότερες φορές, ότι δεν υπάρχει αντίπαλος για να τις αντιμετωπίσει. Ούτε καν η μεγάλη Αυστραλία των ετών 2006-2012! Άνισα μεγέθη! Μεγάλο τους όπλο ήταν και σε αυτό το τουρνουά, όπως άλλωστε και στο Παγκόσμιο της Τενερίφης (2018), η τριάδα Stewart, Wilson και Griner. Με τις τρεις τους στην ίδια πεντάδα (και τις Tina Charles και Sylvia Fowles ως εφεδρικές ψηλές) οι ΗΠΑ διαθέτουν μιαν ασυναγώνιστη frontline κι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα για όλες σχεδόν τις ομάδες που πετυχαίνουν στο διάβα τους. Φωτεινή εξαίρεση στο Τόκιο η Γαλλία, η μόνη ίσως ομάδα που μάτσαρε ικανοποιητικά απέναντί τους και μπόρεσε να