Στο Σόπρον οι Νέες Γυναίκες της Ευρώπης...

Για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών (U20, 8-16 Ιουλίου). Με μια μικρή αναφορά στο Παγκόσμιο U17 (Ντέμπρετσεν, 9-17 Ιουλίου).

Éxito

Από τα 19 τουρνουά U20 που έχουν διεξαχθεί από το 2000 και δώθε τους ανήκουν σχεδόν τα μισά. Ο λόγος για τις δαιμόνιες Ισπανίδες, που κατέκτησαν υπό τις οδηγίες του Ruben Burgos (head coach της ευρωλιγκάτης πλέον Valencia BC) το ένατο τρόπαιο στη διοργάνωση, νικώντας σε έναν, κακό ομολογουμένως, τελικό τη φιναλίστ Τσεχία με 42-47. Προηγουμένως, στον ημιτελικό, οι νεαρές Ισπανίδες κατάφεραν να ξεπαστρέψουν το μεγάλο φαβορί του τουρνουά, την Ιταλία, παίζοντας καταπληκτική άμυνα στο γ' δεκάλεπτο και αναγκάζοντας τις Ιταλίδες να σκοράρουν σε αυτό το διάστημα μόνο 4 πόντους και συνολικά… 40! Ρέφαραν, επομένως, για την ήττα που είχαν δεχτεί τρία χρόνια νωρίτερα στο Κλάτοβι στον προημιτελικό εκείνης της διοργάνωσης, όταν και έμειναν εκτός ζώνης μεταλλίων.

Καλύτερη παίκτρια για τις Ισπανίδες και MVP του τουρνουά η 18χρονη Claudia Contell, παίκτρια της Valencia, με 10.4 π. και 3.6 ρ. ανά μέσο όρο. Στον τελικό, ωστόσο, ήταν η εμφάνιση της επίσης 18χρονης Twell Alarcon (της Araski) που έκανε τη διαφορά για τις Ισπανίδες: σημείωσε 16 πόντους με πολύ καλά ποσοστά (γύρω στο 55% ευστοχία και 3/7 τρίποντα) ξεκλειδώνοντας τη συμπαγή άμυνα των Τσέχων και συμβάλλοντας καθοριστικά στη νίκη της Ισπανίας και στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου.

Ακόμη μια επιτυχία, λοιπόν, για το ισπανικό μπάσκετ που στην κατηγορία Νέων Γυναικών συνεχίζει να δεσπόζει επιδεικτικά. Από το 2011 και εξής, άλλωστε, μόνο η Γαλλία στο Ούντινε το 2014 και η Ιταλία στο Κλάτοβι το 2019 κατάφεραν να αμφισβητήσουν την ηγεμονία των Ισπανίδων. Δεύτερη σε αριθμό χρυσών μεταλλίων είναι η Ρωσία με 5 χρυσά στα χρόνια 2000-2010 και ακολουθεί η Γαλλία με 3 (2005, 2009, 2014).

Η φιναλίστ Τσεχία

Δεύτερη θέση και αργυρό μετάλλιο για την Τσεχία. Από το 2004 είχαν να δουν μετάλλιο σε U20 οι Τσέχες (τότε είχαν πάρει το χάλκινο), ενώ έχουν και ένα χρυσό το 2002 (το μοναδικό τους) κι ένα αργυρό το 2000. Φέτος ταξίδεψαν στο Σόπρον με μια πολλά υποσχόμενη ομάδα, με παίκτριες που πρόλαβαν να δώσουν θετικά δείγματα γραφής στις προηγούμενες ηλικιακές κατηγορίες (κάποιες ήταν μέλη της ομάδας που έφτασε στον τελικό του U16 το 2018 απέναντι στην Ιταλία, ενώ οι περισσότερες πήραν μέρος και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U19 του 2021, όπου η Τσεχία τερμάτισε στην 6η θέση — πάνω από την 7η Ισπανία και κάτω από την 3η Ουγγαρία!). Δεν ήταν τυχαίο λοιπόν που στον πάγκο αυτής της ομάδας κάθισε η έμπειρη στις νεανικές κατηγορίες Romana Ptáčková, η οποία ανέλαβε πρόσφατα και τις τύχες της Εθνικής Γυναικών της χώρας.

Η Τσεχία ήταν ο ορισμός της ομάδας σε αυτή τη διοργάνωση. Από την αρχή ακόμα, από τα παιχνίδια του ομίλου, η Ptáčková εφάρμοσε ένα διευρυμένο ροτέισον μοιράζοντας τον χρόνο συμμετοχής στις 10 από τις 12 παίκτριες που διέθετε, ακόμα και στα κρίσιμα ματς του ομίλου με την Ουγγαρία και τη Γαλλία που έκριναν την πρώτη θέση. Στα πρώτα νοκ-άουτ παιχνίδια με το αδύναμο Βέλγιο και την επικίνδυνη Πολωνία οι Τσέχες με το ομαδικό και συμπαγές παιχνίδι τους που το ξεδίπλωναν και στις δυο πλευρές του παρκέ δεν αντιμετώπισαν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα κι έτσι στον ημιτελικό βρέθηκαν ξανά αντιμέτωπες με τις Γαλλίδες. Με εκπληκτική απόδοση στην άμυνα και με σωστές επιλογές στην επίθεση κατάφεραν να ισοφαρίσουν το ματς στις αρχές του δ' δεκαλέπτου και να πάρουν ένα ισχνό προβάδισμα, που κράτησαν μέχρι το τέλος για να επικρατήσουν με 65-63.

Στον τελικό, ωστόσο, με την Ισπανία σούταραν με άσχημα ποσοστά (μόλις 22.7%, με 1/11 τρίποντα και 14/55 δίποντα!), δεν πήραν την αναμενόμενη επιθετική βοήθεια από τις ταλαντούχες Petra Malíková, Eliska Brejchová και Valentýna Kadlecová (μέλος της καλύτερης 5άδας του τουρνουά) κι έτσι ηττήθηκαν (42-47) σε ένα ματς που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε εξελιχθεί διαφορετικά. Οι μόνες που διασώθηκαν ήταν η 17χρονη Dominika Paurová (13 π., 5 ρ.) και η βραχύσωμη (ύψους 160 εκατοστών) αλλά δαιμόνια πλέι-μέικερ (παίκτρια της USK Praha) Kateřina Zeithammerová (10 π., 8 ρ.).

Το χάλκινο της παρηγοριάς

Οι Ιταλίδες πήγαν σε αυτό το τουρνουά ως ένα από τα μεγάλα φαβορί. Στις τάξεις τους, εξάλλου, είχαν παίκτριες που είτε ως κορασίδες το 2018 είτε ως νεάνιδες το 2019 είχαν κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στις αντίστοιχες ηλικιακές κατηγορίες (λ.χ. Guilia Natali, Caterina Gilli, Ilaria Panzera). Τις προσδοκίες τους τις επιβεβαίωνε και το γεγονός ότι στον πάγκο της ομάδας οι Ιταλοί τοποθέτησαν τον Andrea Mazzon, προπονητή της Venezia, που απ’ ό,τι φαίνεται ήρθε στο γυναικείο για να μείνει.

Μέχρι τον ημιτελικό οι Ιταλίδες έκαναν πειστικότατες εμφανίσεις κι έδειχναν έτοιμες να επαναλάβουν τον θρίαμβο του 2019 στο Κλάτοβι. Αλλά εκεί πέτυχαν την Ισπανία και μολονότι έκαναν ένα εξαιρετικό α' ημίχρονο κι έδειχναν στις αρχές του γ' δεκαλέπτου να ελέγχουν το ματς (προηγήθηκαν με 22-30), στη συνέχεια έπαθαν μπλακ-άουτ. Έμειναν για 12 περίπου λεπτά χωρίς πόντο, βραχυκυκλώνοντας από την πιεστική άμυνα των Ισπανίδων κι έτσι έχασαν την ευκαιρία να παίξουν σε έναν ακόμη τελικό. Στο ματς του χάλκινου μεταλλίου, ωστόσο, απέναντι σε μια όχι και τόσο ταλαντούχα Γαλλία, στην οποία ξεχώριζε… εκ του μακρόθεν η παίκτρια της Bourges Pauline Astier, οι Ιταλίδες επικράτησαν σχετικά εύκολα, βάζοντας στη συλλογή τους ακόμη ένα μετάλλιο στις νεανικές κατηγορίες.

Πολλά υποσχόμενες οι νεότερες ιταλικές γενιές και περιμένουμε να δούμε πότε αυτή η αισιοδοξία θα μεταφραστεί σε επιτυχία για τη μεγάλη τους Εθνική.

Λάθη, λάθη, λάθη

Ήταν το τουρνουά των λαθών. Το μαρτυρούσε κάθε παιχνίδι σχεδόν, το επιβεβαίωσε η γενική στατιστική. Δεν υπήρξε ομάδα που να τελείωσε τη διοργάνωση κάτω από τριψήφιο αριθμό λαθών. Πρώτη στη συγκεκριμένη στατιστική κατηγορία αναδείχθηκε η Ιρλανδία (με 190) και από κοντά τη συναγωνίστηκαν η Λιθουανία (175) και η Ολλανδία (162). Από τις ομάδες που τερμάτισαν στην πρώτη τετράδα αρκετά λάθη είχε η Γαλλία (6η στην κατάταξη με 139), με την Ιταλία και την Ισπανία να κατατάσσονται στη 10η και 11η θέση. Η Τσεχία, αντίθετα, ήταν η ομάδα που φρόντισε καλύτερα απ’ όλες την μπάλα, αφού οι παίκτριές της υπέπεσαν μόνο σε… 104 λάθη, καταλαμβάνοντας την τελευταία, τιμητική, θέση. Η Τσεχία ήταν και η ομάδα που μάζεψε τα περισσότερα ριμπάουντ στο τουρνουά (47.4 ανά παιχνίδι), επίτευγμα αξιοσημείωτο, αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν μια από τις πιο κοντές ομάδες της διοργάνωσης.

Στα κάτω πατώματα…

Κατεβαίνουν η Ιρλανδία, που έμεινε χωρίς νίκη στο τουρνουά, και η Βουλγαρία (μόνη νίκη επί της Ιρλανδίας στο μεταξύ τους παιχνίδι για τις θέσεις 15-16). Τις ακολουθεί στη Β' Κατηγορία η Ολλανδία, καθώς έχασε στο ματς της 13ης θέσης από το Βέλγιο, που ήταν τελικά αυτό που πανηγύρισε την παραμονή του στη μεγάλη κατηγορία. 

Οι μικρές Ολλανδέζες, ωστόσο, είχαν μεγάλη ευκαιρία να σωθούν στο πρώτο ματς κατάταξης για τις θέσεις 9-16 απέναντι στη Λιθουανία, αλλά τη σπατάλησαν χάνοντας στην παράταση 56-59.

Και ολίγον από U17

Οι Ισπανοί πάντως φαίνεται πως επιστρέφουν στα παλιά τους στάνταρντς, με τις απανωτές επιτυχίες στις νεανικές ηλικιακές κατηγορίες. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U17 που διεξήχθη παράλληλα με το ευρωπαϊκό U20 στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας, η Ισπανία έφτασε μέχρι το ματς του χρυσού μεταλλίου, όπου ηττήθηκε από μια σαφώς ανώτερη Αμερική (84-62).

Στον ημιτελικό οι Ισπανίδες κατάφεραν να εξουδετερώσουν την ιδιαίτερα αθλητική Γαλλία (66-59) με μια αντεπίθεση διαρκείας στο δ' δεκάλεπτο. Οι Γαλλίδες τελικά αρκέστηκαν στην 3η θέση και το χάλκινο μετάλλιο, κερδίζοντας δύσκολα στον Καναδά (82-84) χάρη (και) στους 28 πόντους του μεγάλου προσπέκτου του γαλλικού μπάσκετ γυναικών, της σχεδόν δίμετρης Dominique Malonga (της Lyon), με καταγωγή από το Καμερούν. Μια παίκτρια που οι Γάλλοι τη συγκρίνουν από τώρα με τη σπουδαία Sandrine Gruda!

Όσο για τις άλλες ευρωπαϊκές ομάδες που συμμετείχαν στο τουρνουά, η οικοδέσποινα Ουγγαρία κατετάγη 6η, η Γερμανία 7η, η Σλοβενία 9η (με την εντυπωσιακή Ajsa Sivka — από την Ακαδημία Tony Parker στη Lyon θα παίζει στο εξής στην ιταλική Schio του Δικαιουλάκου) και το Βέλγιο 13ο.

Ιούλιος 2022