Τον Μάρτιο στην Ισπανία

Νούμερα… 

13.472. Τόσοι ήταν οι θεατές που παρευρέθηκαν στη WiZink Arena της Μαδρίτης, την κοινή έδρα της Real και της Estudiantes, για να παρακολουθήσουν τον αγώνα μπάσκετ γυναικών μεταξύ της Movistar Estudiantes και της Magec Tías Contra la Violencia de Género (τί όνομα κι αυτό!), για την LFB2, τη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του ισπανικού γυναικείου μπάσκετ. Πότε; Στις 10 Μαρτίου, με αφορμή τον παγκόσμιο εορτασμό της Ημέρας της Γυναίκας. Νούμερο ρεκόρ για τα χρονικά του μπάσκετ γυναικών στην Ισπανία. Το προηγούμενο το κατείχε η Valencia, στον τελικό του Final Four του 2010, για την Ευρωλίγκα Γυναικών: στο La Fuente de San Luis είχαν μαζωχτεί 7.800 νοματαίοι για να δουν την ομάδα τους να κερδίζει τις Taurasi και Bird της Spartak Μόσχας, αλλά φευ! 

60.739. Στο ποδόσφαιρο γυναικών αυτή τη φορά και συγκεκριμένα στον αγώνα μεταξύ της Atlético Madrid και της FC Barcelona στο στάδιο Wanda Metropolitano. Νέο ρεκόρ προσέλευσης θεατών σε γυναικείο άθλημα στην Ισπανία. 

Τα δυο αυτά γεγονότα μόνο τυχαία και περιστασιακά δεν είναι. Προφανώς συνοδεύτηκαν από συγκεκριμένες και, όπως αποδείχθηκε, ιδιαίτερα επιτυχημένες στρατηγικές μάρκετιγκ προκειμένου να μαζευτεί όλος αυτός ο κόσμος, αλλά υπάρχουν κι άλλες παράμετροι που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας για να εξηγήσουμε το φαινόμενο. Κατ’ αρχάς, η θέληση των υπευθύνων να κινητοποιηθεί ο φίλαθλος κόσμος της Μαδρίτης. Ειδικά σε ό,τι αφορά το μπάσκετ, η ισπανική πρωτεύουσα, μετά την... κατάρρευση της Rivas Ecopolis που έφτασε το 2012 να παίζει τελικό Ευρωλίγκας, δεν εκπροσωπείται στην πρώτη γυναικεία λίγκα με καμιά ομάδα (ούτε και η Βαρκελώνη, αν και η Καταλωνία έχει συνολικά 3 ομάδες στη Liga Dia). Το ότι η WiZink Arena γέμισε, για πρώτη φορά σε μπάσκετ γυναικών, σε ένα βαθμολογικά αδιάφορο και μάλλον κακό ποιοτικά παιχνίδι, δίνει και την αίσθηση ενός statement, μιας δήλωσης από την πλευρά των Μαδριλένων ότι το γυναικείο μπάσκετ έχει, και εκεί, κοινό.

Δεν θα πρέπει, επίσης, να μας διαφεύγει ότι το γυναικείο μπάσκετ στην Ισπανία γίνεται όλο και πιο δημοφιλές. Σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία του Ανωτάτου Συμβουλίου Αθλητισμού της χώρας, η FEB, η ισπανική ομοσπονδία μπάσκετ, διαθέτει περισσότερα δελτία νέων αθλητριών σε σχέση με τις υπόλοιπες ομοσπονδίες, έχει επομένως ευρύτερη βάση και μεγαλύτερη διείσδυση στην ισπανική κοινωνία. Για το 2018 τα αριθμητικά στοιχεία είναι σχεδόν εντυπωσιακά: πάνω από 118.000 νέες εγγραφές, τη στιγμή που το αντίστοιχο νούμερο για το, ανταγωνιστικό προς το μπάσκετ, βόλεϊ δεν φτάνει καν τις 60.000 (το ποδόσφαιρο, μάλιστα, κατατάσσεται πάνω από το βόλεϊ· περισσότερα εδώ).

Στη δημοφιλία του γυναικείου μπάσκετ στην Ισπανία παίζουν αναμφίβολα ρόλο και οι, σταθερές την τελευταία δεκαετία, επιτυχίες της ισπανικής γυναικείας εθνικής ομάδας. Η δουλειά, ωστόσο, που κάνει η FEB για να στηρίξει το γυναικείο μπάσκετ μόνο αμελητέα δεν είναι. Για παράδειγμα, δική της πρωτοβουλία ήταν το περίφημο πρόγραμμα "Universo Mujer 2018", που υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το Ανώτατο Συμβούλιο Αθλητισμού της Ισπανίας και, κατ’ επέκταση, και με τις υπόλοιπες αθλητικές ομοσπονδίες. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που έτρεξε από το 2014, ξεκίνησε με αφορμή την ανάληψη της διοργάνωσης του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος μπάσκετ γυναικών (που έγινε τελικά στην Τενερίφη) και στόχο είχε την ανάδειξη κι επανεκτίμηση του ρόλου των γυναικών στην κοινωνία μέσω των αξιών που προσφέρει ο γυναικείος αθλητισμός. Διάφορες δράσεις έλαβαν χώρα μέσα σε αυτήν την τετραετία (τον Σεπτέμβρη ανακοινώθηκε ότι το πρόγραμμα επεκτείνεται για άλλα τρία χρόνια υπό άλλη αιγίδα και με άλλη μορφή): πληθώρα αφιερωμάτων, διαλέξεων, συνεντεύξεις κλπ.

Encarna: La niña del gancho!

Σε μία από αυτές τις δράσεις γνώρισα και την ιστορία της, 102χρονης πλέον, Encarnación Hernández, για την οποία, ομολογώ, δεν είχα ιδέα. Την συνάντησε η εμβληματική αρχηγός της εθνικής Ισπανίας Laia Palau, το 2016, στο περιθώριο των γυρισμάτων ενός αφιερωματικού ντοκιμαντέρ με τον τίτλο La niña del gancho (Το κορίτσι του χουκ). Κοντοπίθαρη, μόλις 154 εκατοστά, η Encarna συγκαταλέγεται στις καινοτόμες φιγούρες του ισπανικού γυναικείου μπάσκετ, καθώς σε ηλικία 12-13 ετών και κόντρα στον συντηρητικό κοινωνικό περίγυρο της εποχής της κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό της:

Σούταρα με κάθε δυνατό τρόπο, αλλά η ειδικότητά μου ήταν το χουκ· κάθε φορά που το δοκίμαζα το έκανα με χάρη, αυτός άλλωστε είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να κάνουμε τα πράγματα στη ζωή μας!

Παλαιότερο αφιέρωμα της FEB, από το 2014

Απρίλιος 2019