Το καλάθι, από κάτω

Σχηματίστηκαν, ύστερα από την καθιερωμένη κλήρωση, οι όμιλοι της προκριματικής φάσης του Ευρωμπάσκετ 2023, που θα διεξαχθεί στη Σλοβενία και το Ισραήλ. 38 εθνικές ομάδες, 10 προκριματικοί όμιλοι, 14 διαθέσιμα εισιτήρια. Η κλήρωση Το νέο κριτήριο κατάταξης των ομάδων σε γκρουπ δυναμικότητας (βάσει του FIBA Ranking αυτή τη φορά) και ο αυξημένος αριθμός των ομάδων και κατ’ επέκταση των ομίλων έφερε την Ελλάδα (9η στην Ευρώπη, 15η στον κόσμο) σε προνομιακή θέση, αφού τέθηκε επικεφαλής του Ζ΄ Ομίλου. Μαζί μας κληρώθηκαν η Μ. Βρετανία, η Πορτογαλία (όπως ακριβώς και στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2019), καθώς και η Εσθονία. Τα μεγαθήρια τα αποφύγαμε, αλλά ο όμιλός μας μόνο εύκολος δεν είναι. Βατός ίσως, εύκολος σε καμία περίπτωση. Οι Βρετανοί ήδη… πανηγυρίζουν για την κλήρωση, αφού βλέπουν μπροστά τους μια μεγάλη ευκαιρία να επιστρέψουν σε τελική φάση, ενώ οι Πορτογάλοι έχουν κάνει αξιοσημείωτα βήματα προόδου στο μπάσκετ γυναικών με μια εθνική που είναι αρκετά ανταγωνιστική στο ευρωπαϊκ

Επιστροφή στο καθιερωμένο σύστημα διεξαγωγής για την Ευρωλίγκα και το Γιούροκαπ Γυναικών και η αρχή γίνεται πάντα από την καλοκαιριάτικη κλήρωση των ομίλων. Ευρωλίγκα 16 ομάδες, 2 όμιλοι, 15 παιχνίδια στην κανονική περίοδο, πλέι-οφ και φάιναλ φορ. Ισορροπημένοι όμιλοι, αν και ο Α΄ ίσως να έχει έναν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, αφού περιλαμβάνει τις περσινές φιναλίστ της διοργάνωσης (UMMC, Avenida) και μία υποψήφια για το φάιναλ-φορ (USK Praha). Αλλά η πιο ενδιαφέρουσα συνάντηση μέλλεται να συμβεί στον Β΄ Όμιλο, όπου κληρώθηκαν μαζί η Uni Girona και η Basket Landes. Στα μεταξύ τους παιχνίδια θα δούμε να αγωνίζονται στο ίδιο παρκέ η Laia Palau και η Céline Dumerc, η οποία εν μέσω καλοκαιρινής ραστώνης πήρε πίσω την απόφασή της να εγκαταλείψει την ενεργό δράση κι επιστρέφει για μια (τελευταία;) σεζόν με τη συμπαθέστατη ομάδα από τη Λάνδη της νοτιοδυτικής Γαλλίας. Εκεί, στο Éspace Mitterrand, περιμένουμε να δούμε (επιτέλους!) και τους ενθουσιώδεις φιλάθλους της Basket Landes, για πρώτη φορ

Το πρότζεκτ HeForShe υλοποιήθηκε από την Ολυμπιακή Επιτροπή της Λιθουανίας μέσα στο 2021. Πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της πρώην προέδρου της χώρας Dalia Grybauskaitė και αποτελεί τη συμβολή της Λιθουανίας στη δράση των Ηνωμένων Εθνών για την προώθηση της ισότητας των φύλων και των ευκαιριών. Πέντε γυναίκες από τον χώρο του αθλητισμού ήταν τα πρόσωπα στα οποία εστίασε το συγκεκριμένο πρόγραμμα, που ολοκληρώθηκε με την παραγωγή ισάριθμων βιντεο-ιστοριών που φωτίζουν τις προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι αθλήτριες, αλλά και την υποστήριξη που έχουν από τους κοντινούς τους ανθρώπους: συζύγους, προπονητές, φίλους, πατέρες και γιους. Το πρώτο βίντεο ήταν αφιερωμένο σε μια παίκτρια του μπάσκετ, στην Giedrė Labuckienė, αθλήτρια της Uni Girona τα τελευταία χρόνια. Μια συγκινητική ιστορία που αξίζει να παρακολουθήσουμε με προσοχή και σεβασμό (το βίντεο διατίθεται με αγγλικούς υπότιτλους). Αντίστοιχα αφιερώματα δημιουργήθηκαν για τέσσερις ακόμη γυναίκες από τον χώρο του ράγκμ

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες παίχτηκε και μπάσκετ γυναικών. Υψηλού επιπέδου! Big in Japan Εννέα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, έβδομο συνεχόμενο. Για τις Αμερικανίδες. Που ηττήθηκαν τελευταία φορά το 1992 στους Αγώνες της Βαρκελώνης από την Ομάδα της Κοινοπολιτείας κι έκτοτε, με εξαίρεση το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βραζιλίας (2006) όπου έχασαν στον ημιτελικό από τη Ρωσία, αποδεικνύουν, εμφατικά τις περισσότερες φορές, ότι δεν υπάρχει αντίπαλος για να τις αντιμετωπίσει. Ούτε καν η μεγάλη Αυστραλία των ετών 2006-2012! Άνισα μεγέθη! Μεγάλο τους όπλο ήταν και σε αυτό το τουρνουά, όπως άλλωστε και στο Παγκόσμιο της Τενερίφης (2018), η τριάδα Stewart, Wilson και Griner. Με τις τρεις τους στην ίδια πεντάδα (και τις Tina Charles και Sylvia Fowles ως εφεδρικές ψηλές) οι ΗΠΑ διαθέτουν μιαν ασυναγώνιστη frontline κι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα για όλες σχεδόν τις ομάδες που πετυχαίνουν στο διάβα τους. Φωτεινή εξαίρεση στο Τόκιο η Γαλλία, η μόνη ίσως ομάδα που μάτσαρε ικανοποιητικά απέναντί τους και μπόρεσε να

Παραλειπόμενα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Πάντα γύρω από το μπάσκετ γυναικών. Ισπανική σαπουνόπερα Τον Ιανουάριο 2021, η Anna Cruz ανακοίνωσε την αποχώρησή της από την Εθνική Ισπανίας. Στην οικογένεια δεν συμπεριφέρονται έτσι , έγραψε στη δημόσια δήλωσή της, αφήνοντας αιχμές για τον τρόπο διαχείρισης της ομάδας, χωρίς ωστόσο να κατονομάσει ευθαρσώς κανέναν. Είχε συμμετάσχει, μαζί με τις άλλες Ισπανίδες διεθνείς, σε μια μίνι προετοιμασία κι ένα εσωτερικό (κορονέικο) φιλικό τον περασμένο Νοέμβρη. Λίγους μήνες νωρίτερα, έγινε γνωστή η απόφαση της Marta Xargay να σταματήσει προσωρινά το μπάσκετ, με τον Lucas Mondelo να διαμηνύει μέσω των social media ότι οι πόρτες της Εθνικής Ισπανίας παραμένουν ανοιχτές για εκείνη, αν και όταν αποφασίσει να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Η FEB, εξάλλου, η ισπανική ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης, είχε σπεύσει ήδη να ανακοινώσει την επέκταση της συνεργασίας με τον Mondelo έως το 2024, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού δηλαδή. Η Cruz στήριξε δημόσ

Απολογισμός της πορείας της Εθνικής στο 38ο Ευρωμπάσκετ Γυναικών. Στην 9η συμμετοχή της. Νέος κύκλος, νέες περιπέτειες Από μόνη της η πρόκριση σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, με τον αναπάντεχο τρόπο που ήρθε, ήταν αναμφίβολα μια τεράστια επιτυχία. Εννέα συμμετοχές τα τελευταία 20 χρόνια δεν είναι και λίγο. Ουσιαστικά μόνο το 2013 και το 2019 απείχαμε από τελική φάση, αλλά ακόμα και τότε οι δύο αποκλεισμοί κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Σε αυτά τα 20 χρόνια, εξάλλου, οι επιτυχίες μπορεί να είναι ευάριθμες, αλλά ήταν και πολύ σημαντικές. Μία 5η θέση στη Ρίγα το 2009 και μία 4η στην Πράγα το 2017 και φυσικά αντίστοιχες προκρίσεις στην τελική φάση Μουντομπάσκετ το 2010 και το 2018. Όχι κι άσχημα! Κι αφού λοιπόν ο κύκλος της προηγούμενης ομάδας έκλεισε ουσιαστικά στην Τενερίφη το 2018 και τυπικά στο Μάντσεστερ το 2019, στη Βαλένθια το 2021 εμφανίστηκε μια ολοκαίνουρια ομάδα με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. Ένα άκρως νεανικό σύνολο, με αρκετό ταλέντο και περίσσια διάθεση, αλλά και με μεγά

Διά πυρός και σιδήρου, αλλά στο τέλος πανάξια και πεντακάθαρα! Πρωταθλήτρια Ευρώπης η Σερβία. Άντεξαν! Πέρασαν από δύο παρατάσεις με την Ιταλία στην πρεμιέρα και την Ισπανία στα προημιτελικά, επέζησαν στο buzzer με το Βέλγιο στον ημιτελικό και την τελευταία μέρα, στον τελικό απέναντι στη Γαλλία, οι παίκτριες της Σερβίας απέδειξαν πως και αντοχή διέθεταν και ικανότητα. Με σεμιναριακή άμυνα εξουδετέρωσαν όλα τα ισχυρά ατού της Γαλλίας, ειδικά τη μεγάλη της δύναμη κοντά στο καλάθι, και οδήγησαν τις Γαλλίδες σε 19 λάθη. Gruda (5 π.), Ciak (2 π,), Miyem (2 π.), και Chartereau (6 π.), οι τέσσερις Γαλλίδες ψηλές, έμειναν χαμηλά σε σκορ και ριμπάουντ, ενώ από την άλλη Krajišnik, Vasić και Brooks έλεγχαν αποτελεσματικά την… εναέρια κυκλοφορία. Όταν και τα τρίποντα της Dabović άρχισαν να βρίσκουν τον στόχο τους και η Brooks να θυμάται τον καλό επιθετικό εαυτό της, τότε τα πράγματα έγιναν εύκολα. Τελικό σκορ: 54-63. Χαμηλό, αν σκεφτεί κανείς ότι αυτές οι δυο ομάδες είχαν τις δύο καλύτερες επιθέσε

Ημιτελικούς και αγώνες κατάταξης για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου είχε το μενού της προτελευταίας μέρας του Ευρωμπάσκετ. Θρίλερ και εκπλήξεις! Δρόμος βατός, #2 Δίχως να εντυπωσιάσει, παίζοντας όσο χρειαζόταν αλλά κερδίζοντας πειστικά, η Γαλλία προσπέρασε και το εμπόδιο της Λευκορωσίας και έφτασε πρώτη-πρώτη (και ξεκούραστη) σε έναν ακόμη τελικό Ευρωμπάσκετ Γυναικών. Η Endi Miyem βρέθηκε σε καλή μέρα και ήταν η μόνη που έφτασε σε διψήφιο αριθμό πόντων (24 π., 7 ρ.), έχοντας 3/3 τρίποντα – είναι, άλλωστε, η πιο αξιόπιστη παίκτρια της Γαλλίας από το τρίποντο στο τουρνουά, καθώς σουτάρει με 62.5%. Όσο για τη Marine Johannès μπορεί να έμεινε στους 9 πόντους, αλλά γενικά στη διοργάνωση έχει μαζί με τη Sandrine Gruda τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής ανάμεσα στις συμπαίκτριές της και είναι μακράν η καλύτερη πασέρ της ομάδας της με 26 ασίστ (σε 5 παιχνίδια). Η Λευκορωσία το πάλεψε όσο μπορούσε, αλλά η Nataliya Trafimava από τις παίκτριές της είδε μόνο την Anastasiya Verameyenka (14