Κρίμα, κρίμα, κρίμα!

Δεν τα κατάφερε η Εθνική μας και κάπου εδώ το ταξίδι της στο Ευρωμπάσκετ 2023 φτάνει στο τέλος του.

Η φάκα

Για τριάντα σχεδόν λεπτά παίζαμε under στα σκριν της Τσεχίας αφήνοντας την επιλογή στις Τσέχες να σουτάρουν. Τα έβαλαν, ακόμα και τα... σκοτωμένα (ίσως όμως αυτά είναι και τα πιο εύκολα), και έτσι κάθε φορά που δείχναμε ότι ελέγχαμε το παιχνίδι και ξεφεύγαμε λίγο στο σκορ, αυτές επανέρχονταν. Ώσπου προς το τέλος του γ' δεκαλέπτου πέρασαν μπροστά κι εμείς πέσαμε στη... φάκα.

Στο δ' δεκάλεπτο η προσέγγιση στα σκριν άλλαξε, αλλά φαίνεται πως το κακό είχε ήδη γίνει. Οι Τσέχες έχτισαν γερά την ψυχολογία τους, οι δικές μας κουράστηκαν και, όταν χρειάστηκε να παίξουν καλή ατομική άμυνα, τα πόδια είχαν βαρύνει πολύ. Σταμολάμπρου και Τσινέκε (που έτσι κι αλλιώς έχουν δείξει μια αδυναμία στην ατομική άμυνα) έχασαν τη μάχη με την Petra Holešínská που πέτυχε δύο απανωτά καλάθια και φάουλ, οι συγκινητικές Σπανού και Φασούλα έμειναν από ανάσες και, μολονότι η Παυλοπούλου έκανε μια τελευταία προσπάθεια για την ανατροπή μειώνοντας με τρίποντο στον πόντο (75-74), αυτή τελικά έμεινε ατελής.  Ήττα με 79-76 και επιστροφή στην Ελλάδα.

Λεπτομέρειες

Σπανού (22 π., 6 ρ.) και Φασούλα (26 π., 13 ρ.) έκαναν την καλύτερη εμφάνισή τους με την Εθνική, η Χριστινάκη τέλειωσε και πάλι με double-double (11 π., 10 ρ.), η Παυλοπούλου μοίρασε 9 ασίστ (όλες στο α' ημίχρονο), αλλά τίποτα από αυτά δεν αρκούσε για να μας δώσει τη νίκη. Οι λεπτομέρειες ήταν τελικά αυτές που έκαναν τη διαφορά: δυο-τρία χαμένα ριμπάουντ, τρεις βολές στο τέλος, λίγες κακές άμυνες.

Και από την άλλη, μια αξιοθαύμαστη αποφασιστικότητα από τις ψυχωμένες Τσέχες (ναι, και οι αντίπαλες παίζουν με καρδιά και ψυχή), που είδαν τη Veronika Voráčková να αποχωρεί με δάκρυα λόγω τραυματισμού, που αναγκάστηκαν να παίξουν για λίγο χωρίς την Eliška Hamzová (κι αυτή τραυματίστηκε), που είχαν από την αρχή του ματς τη Renata Březinová με τρία φάουλ και που όλα αυτά ανάγκασαν τη Romana Ptáčková να ξεθάψει από τον πάγκο της τη Simona Šípová (που έκανε το καλύτερο παιχνίδι της με την Τσεχία) και τη μικρή Dominika Paurová (που έδωσε λύσεις σε άμυνα και επίθεση).

Μίλα μου για αριθμούς

Στατιστικό στοιχείο που εξηγεί πολλά, αλλά και θα έπρεπε να προβληματίζει: Φασούλα, Σπανού, Χριστινάκη, Παυλοπούλου, Τσινέκε και Σταμολάμπρου, οι έξι βασικές δηλαδή, στις οποίες στηρίχτηκε το ροτέισιον του Πέτρου Πρέκα και των συνεργατών του, έπαιξαν 192 από τα 200 λεπτά του ματς!

Ίσως είναι το μόνο σημείο που μπορεί να εξηγήσει πώς μια ομάδα που έχει 46,2% στα σουτ, παίρνει 11 ριμπάουντ παραπάνω (44 έναντι 33), μοιράζει 20 ασίστ και κάνει σχετικά λίγα λάθη (13 έναντι 8), χάνει στο τέλος ένα παιχνίδι που για μεγάλο διάστημα έμοιαζε δικό της. Κι όμως γίνεται!

Υπενθύμιση

Η βελτίωση μιας ομάδας περνάει μοιραία μέσα από την ατομική βελτίωση των παικτριών της. Η Μαριέλλα Φασούλα είναι ίσως η μόνη Ελληνίδα διεθνής που έχει κάνει βήματα προόδου την τελευταία διετία, όση μεσολάβησε δηλαδή από το προηγούμενο Ευρωμπάσκετ (η Σπανού είναι άλλη ιστορία). Τεράστια είναι η βελτίωσή της και στη φυσική της κατάσταση, και στις κινήσεις της στο ποστ, αλλά κυρίως στη νοοτροπία και στον τρόπο που βλέπει πια το παιχνίδι. Το παράδειγμά της, λοιπόν, δείχνει ξεκάθαρα ένα πράγμα: ότι για να βελτιωθείς, χρειάζεσαι πολλή δουλειά, ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και καλό προπονητή! Στοιχεία που δυστυχώς σπανίζουν ολοένα στην Ελλάδα.

Χαιρόμαστε, επομένως, που η Έλενα Τσινέκε επιλέγει να ξαναρχίσει την ευρωπαϊκή της πορεία μακριά από την Ελλάδα και τη τοξικότητα του εγχώριου πρωταθλήματος. Στην Γκορζόφ, λοιπόν, αδερφές μου, στην Γκορζόφ και ακόμα παραπέρα!

Ιούνιος 2023