Ματιές στο Ευρωμπάσκετ Γυναικών 2019: Α΄ όμιλος

16 ομάδες, 4 όμιλοι, 4 πόλεις, 3 μετάλλια, 2 χώρες, 1 κούπα. Και 6 πολύτιμα εισιτήρια για τα τέσσερα προολυμπιακά τουρνουά του Φλεβάρη 2020. Ας γνωριστούμε…

Α΄ Όμιλος  (Ρίγα, Λετονία)

Ένα ξεκάθαρο φαβορί για την απευθείας πρόκριση στην 8άδα, μία οικοδέσποινα που φιλοδοξεί να επαναλάβει τη θετική πορεία της προηγούμενης διοργάνωσης, μια ομάδα… one-woman-show, και η… έκπληξη των προκριματικών.

Μεγάλη Βρετανία

Η τελευταία φορά που η Μεγάλη Βρετανία πήρε μέρος σε Ευρωμπάσκετ ήταν το 2015, στη "μακριά" εκδοχή του θεσμού όταν συμμετείχαν 20 ομάδες. Στην κλήρωση που πραγματοποιήθηκε μετά το τέλος της περασμένης διοργάνωσης οι Βρετανίδες ευτύχησαν να πέσουν στον πιο ανοιχτό κι αμφίρροπο όμιλο των προκριματικών. Εμείς φανήκαμε κατώτερες των περιστάσεων, οι Βρετανίδες επιβίωσαν στο Τελ-Αβίβ, μας κατραπάκιασαν και στον τελικό του Μάντσεστερ, και νά τες, καμαρωτές-καμαρωτές, ξανά σε τελική φάση Ευρωμπάσκετ! Προπονητής ο Ισπανός Chema Buceta, πρώην head-coach της Εθνικής Γυναικών της Ισπανίας (κατείχε μάλιστα το ρεκόρ νικών, μέχρι που του το πήρε πέρσι ο αδηφάγος Lucas Mondelo). Κολόνες οι δύο σταρ της ομάδας, με εμπειρία από το WNBA και την Ευρωλίγκα: Temi Fagbenle και Johannah Leedham-Warner (αμφότερες της CCC Polkowice). Και βεβαίως με τη συμμετοχή της εσχάτως "εθνικοποιημένης" Karlie Samuelson, Αμερικανίδας με βρετανικό διαβατήριο, μιας πολύ καλής σουτέρισσας που πέρσι έπαιξε στη βελγική Castors Braine.

Η Μεγάλη Βρετανία θα παλέψει για την πρόκριση στα μπαράζ και λογικά θα την διεκδικήσει στα παιχνίδια με την Ουκρανία ή τη Λετονία. Έχει δυνατότητες να κάνει τη ζημιά, αλλά πολλά θα εξαρτηθούν από το supporting cast της ομάδας, που έκανε και τη διαφορά στα προκριματικά: τις εργατικότατες Rachael Vanderwal και Georgia Jones, τη σουτέρισσα Chantelle Handy και την αρχηγό της ομάδας Stefanie Collins. Η απόδοσή τους θα αποβεί καθοριστική για την τύχη των Βρετανίδων σε αυτόν τον όμιλο.

Ουκρανία

Alina Iagupova. Ο "Ρόμποκοπ" του ευρωπαϊκού γυναικείου μπάσκετ! Με εντυπωσιακή σωματοδομή και δυναμικότατα χαρακτηριστικά, η μακροκοτσιδού Alina, που μετά το Ευρωμπάσκετ θα πακετάρει τις βαλιτσούλες της για το Λος Άντζελες και τις Sparks, είναι η αρχή, η μέση και το τέλος ολόκληρης της ουκρανικής ομάδας. Ασταμάτητη στην καλή της μέρα (και κατά κανόνα οι μέρες της είναι εξαιρετικές!) αποτελεί την κύρια απειλή για τις αντίπαλες άμυνες. Όχι μόνο επειδή σκοράρει κατά βούληση, ούτε επειδή το ψιλοκρεμαστό της σουτ θυμίζει βόμβα που σκάει σε ανοιχτό πέλαγος (πλααφφ!), αλλά γιατί είναι και μία εξαιρετική πασέρ, που κατανοεί πλήρως το παιχνίδι και έχει την ικανότητα να βελτιώνει τις συμπαίκτριές της. Θαύματα βεβαίως δεν κάνει, και το υποστηρικτικό καστ της Ουκρανίας, πέραν της έμπειρης και ικανότατης Taisiia Udodenko, άντε και καναδυό άλλων (της Olesia Malashenko λ.χ.), έχει εμφανείς αδυναμίες. Κόντεψαν όμως οι Ουκρανές να κερδίσουν τις Ισπανίδες στα προκριματικά!

Με έναν τίτλο στο ενεργητικό της η Ουκρανία, το κάπως μακρινό 1995, στο Ευρωμπάσκετ της Τσεχίας, κερδίζοντας στον τελικό του Μπρνο την Ιταλία. Και όπως έχω ξαναγράψει, διεκδικεί από κοινού με τη Σουηδία τη διοργάνωση του Ευρωμπάσκετ του 2021.

Λετονία

Οικοδέσποινα, με φιλοδοξίες αλλά και με πολλές και σημαντικές απουσίες σε αυτή τη χρονική συγκυρία. Κατ’ αρχάς, η σπουδαία Gunta Baško-Melnbārde κρέμασε τα παπουτσάκια της και θα παρακολουθήσει το Ευρωμπάσκετ από τη θέση της τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας. 195 συμμετοχές, 1800 πόντοι, 841 ριμπάουντ, μερικά μόνο από τα στατιστικά της 23χρονης πορείας της με την εθνική ομάδα της χώρας της.

πηγή: basket.lv

Όμως οι πραγματικά μεγάλες απουσίες της Λετονίας είναι η Anete Šteinberga, για λόγους προσωπικούς, καθώς και η νεαρή Kitija Laksa, που λόγω σοβαρού τραυματισμού έχασε όλη σχεδόν τη χρονιά με το South Florida, χάνοντας έτσι και την ευκαιρία να συμμετάσχει για τέταρτη φορά (!) σε τελική φάση Ευρωμπάσκετ. Και σαν να μην έφταναν αυτά, οι Λετονοί δεν κατάφεραν να δώσουν διαβατήριο στη Shey Peddy, την Αμερικανίδα της TTT Riga.

Ο Mārtiņš Zībarts, λοιπόν, ο Λετονός προπονητής, θα πρέπει να στηριχτεί στις υπόλοιπες: στις τρίποντες Kristīne Vītola και Ieva Pulvere (ψηλή η μία, κοντή η άλλη), στην αποτελεσματική στα μέχρι τώρα φιλικά (και αρχηγό της ομάδας) Aija Brumermane, στις νεαρότερες αλλά γεμάτες ενθουσιασμό Digna και Paula Strautmane. Και φυσικά στις δύο… δικιές μας: την Elina Dikaioulaku και τη Zenta Meļņika, η οποία φαίνεται πως αυτή τη φορά θα τα καταφέρει και θα είναι στην τελική 12άδα. Ομάδα με αθλητικότητα, με ύψος, με μάκρος, που στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο περιφερειακό σουτ. Στο περασμένο Παγκόσμιο οι Λετονές τα… έσπασαν από μακριά και γύρισαν σπίτι τους νωρίτερα απ’ ό,τι υπολόγιζαν. Μέσα στην έδρα τους όμως, στα παιχνίδια του ομίλου, δείχνουν ικανές να περάσουν τουλάχιστον στα μπαράζ.

Ισπανία

#QueremosMás. Θέλουμε περισσότερα! Το hashtag που χρησιμοποιούν για τη φετινή τους καμπάνια οι Ισπανοί. Περισσότερα από όσα έχουν ήδη πετύχει δηλαδή. Τα οποία μόνο λίγα δεν είναι. Η αλήθεια είναι πως η δεκαετία που σιγά-σιγά μας αποχαιρετά έχει φερθεί στις Ισπανίδες με μεγάλη γενναιοδωρία. Δύο χρυσά (2013, 2017) κι ένα χάλκινο (2015) σε Ευρωμπάσκετ, δύο μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα (αργυρό το 2014, χάλκινο το 2018), συμμετοχή στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο (2016). Μεγάλες νίκες, με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο. Δηλωτικά όλα μιας σπουδαίας ομάδας, με τεράστια παράδοση στο μπάσκετ και γερή νοοτροπία πρωταθλητισμού. Πάντα με προπονητή τον Lucas Mondelo να ενορχηστρώνει από τον πάγκο και με τη μεγάλη καπιτάνα Laia Palau να ηγείται, λίγο πριν διαβεί το κατώφλι των 40 της χρόνων, μία και… δύο και… τρεις ικανότατες γενιές Ισπανίδων παικτριών!

Μόνο που αυτή τη φορά ο δρόμος των Ισπανίδων προς την κούπα δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Όχι τόσο γιατί μετά το 1991 καμία ομάδα δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο της, όσο επειδή από το ρόστερ της Ισπανίας θα απουσιάζει το βαρόμετρο της ομάδας, το ατίθασο άτι… Alba Torrens! Παρ’ όλα αυτά, ο Mondelo θα έχει στη διάθεσή του την Astou Ndour καθώς και τις άλλες δυο ποιοτικές Ισπανίδες ψηλές (Nicholls, Gil), αλλά κυρίως μια εντυπωσιακή γραμμή περιφερειακών παικτριών. Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία! Επτά ασσόδυα κράτησε στο τελικό του ρόστερ ο ευφυέστατος Lucas: Palau, Domínguez, Cruz, Xargay, Ouviña, Casas και, την έκπληξη των φιλικών, Andrea Vilaró (παίκτρια της Perfumerías Avenida από την επόμενη σεζόν). Μοναδικό διαθέσιμο 3άρι η María Pina της Valencia. Τη δωδεκάδα συμπληρώνει η ψηλόλιγνη Tamara Abalde (της Valencia κι ετούτη).

Απούσης της Torrens η Ισπανία θα παίξει, πρωτίστως και αναγκαστικά, με small-ball. Γρήγορη κίνηση της μπάλας, συνεχές διάβασμα του παιχνιδιού από τα γκαρντ, πιεστική άμυνα και τρανζίσιον. Στα μέχρι τώρα φιλικά όμως, και ειδικά απέναντι στις πιο κλειστές άμυνες, οι Ισπανίδες έδειξαν μεγάλη αστάθεια στο σουτ έχοντας απογοητευτικά ποσοστά (ήττες από τη Ρωσία και το Βέλγιο). Θα καταφέρουν να μας δείξουν για άλλη μια φορά ότι διαθέτουν όχι μόνο το κοκαλάκι, αλλά και τη νυχτερίδα ολόκληρη; Ίδωμεν…

Ιούνιος 2019