Τίτλοι τέλους
Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για τη Laia Palau, η οποία σε συνέντευξη Τύπου στο Fontajau ανακοίνωσε την αποχώρησή της από την ενεργό δράση στα 42 της χρόνια. Το ημερολόγιο έγραφε 15 Μαΐου 2022.
Είναι γνωστό πως ο χρόνος δεν χαρίζεται σε κανέναν, προφανώς ούτε στη Laia Palau, μολονότι, ειδικά σε αυτήν ο χρόνος φέρθηκε με ευγένεια και καλοσύνη. Δεν ήταν λίγες οι φορές, άλλωστε, που με τις αποφάσεις της προκαλούσε τις προσδοκίες μας, για να τις διαψεύσει αργότερα πανηγυρικά, σχεδόν σκανταλιάρικα θαρρείς, με την επιμονή και την αντοχή της. Όπως τότε που έφυγε από την Πράγα για να βρεθεί στην Αυστραλία. Για να επιστρέψει λίγους μήνες αργότερα στη Γαλλία και αμέσως μετά στην Ισπανία. Μπόρεσα κι άντεξα τόσο πολύ, παραδέχτηκε σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Diari de Girona, γιατί είμαι τυχερή που στα 25 χρόνια καριέρας δεν είχα ούτε έναν σοβαρό τραυματισμό. Ή, σε μια λιγότερο κυνική στιγμή της, γιατί απλά έχω παντρευτεί το μπάσκετ.
Τον περασμένο Νοέμβριο η Palau ανακοίνωσε το τέλος της από την Εθνική Ισπανίας, με 314 συμμετοχές στο βαλιτσάκι της, τις περισσότερες σε άνδρες και γυναίκες στη χώρα της, και 12 μετάλλια (6 χάλκινα, 3 αργυρά, 3 χρυσά) σε Ευρωμπάσκετ, Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες από το 2002 μέχρι και το 2021. Τώρα, τον Μάιο του 2022, μετά και τον αποκλεισμό της Girona από τον τελικό της LFEndesa και την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος Ισπανίας, αποχαιρετά οριστικά τα γήπεδα κρεμώντας κι επίσημα τα παπουτσάκια της. Στο μπάσκετ όμως θα μείνει κοντά, καθώς θα αναλάβει, όπως όλα δείχνουν, τις Ακαδημίες της Girona, χωρίς να αποκλείει και την προπονητική, αλλά σε υστερότερο χρόνο, όπως λέει. Παράλληλα, η Palau δέχτηκε την πρόταση της FEB να είναι η νέα Team Manager στην Εθνική Ισπανίας και να βοηθήσει με την εμπειρία και το εκτόπισμά της τη μετάβαση στη νέα γενιά παικτριών.
Τι πέτυχε η Palau σε αυτά τα 25 χρόνια που την παρακολουθήσαμε και τη θαυμάσαμε στα ευρωπαϊκά γήπεδα; Σχεδόν τα πάντα: 14 τίτλους πρωταθλημάτων σε Ισπανία, Πολωνία, Τσεχία και Γαλλία, 11 εθνικά Κύπελλα, 6 Σούπερ Καπ. Ακόμη, 2 τίτλους Ευρωλίγκας (Ros Casares, USK Praha) κι ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (USK Praha). Και φυσικά μια σειρά από εντυπωσιακά ατομικά επιτεύγματα στην Ευρωλίγκα, στη διοργάνωση που λάτρεψε και λατρεύτηκε.
Όσο για το WNBA, η απάντησή της στο ερώτημα γιατί δεν έπαιξε ποτέ εκεί αποκαλύπτει, όπως πάντα, το ιδιαίτερο του χαρακτήρα και της ψυχοσύνθεσής της:
Εκτιμώ, σέβομαι και θαυμάζω εκατομμύρια πράγματα σε αυτή τη λίγκα και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν εκεί το άθλημα. Αλλά πάντα έστεκα μακριά από αυτό το μοντέλο του αθλητή που επιζητά τη δόξα, την επιτυχία και όλα αυτά. Απλώς δεν το συμμερίζομαι. Θα ήθελα να ξαναγράψω τη συνταγή της επιτυχίας γιατί νομίζω ότι έχουμε παρεξηγήσει τι σημαίνει πραγματικά η λέξη. Ίσως και να μην είχα το κουράγιο να δεχτώ την πρόκληση. Πρέπει να ξέρεις και τα όριά σου. Τώρα που τέλειωσα όμως και κάνω τον απολογισμό μου, συνειδητοποιώ ότι κατάφερα να έχω μια καλή ισορροπία ανάμεσα στον πραγματικό και τον μπασκετικό μου εαυτό. Πάντα προσπαθούσα να βρω την ισορροπία. Η Ευρωλίγκα και η Εθνική Ισπανίας όρισαν την καριέρα μου και ήταν πάντα το μέτρο σύγκρισης για μένα (πηγή).
Λάια, ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις!
Μάιος 2022
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου