Η τετράδα του Γιούροκαπ

Από


Ξεκίνησε αργότερα από κάθε άλλη φορά, μόλις τον Γενάρη, και με συνοπτικές διαδικασίες οδεύει στην ολοκλήρωσή του. Αυτόνομη η διοργάνωσή του για φέτος, από τη στιγμή που δεν προβλέπεται η ένταξη ομάδων από την Ευρωλίγκα, έγινε η διεξαγωγή των πλέι-οφ (φάση των 16 και των 8) σε διαδοχικούς μονούς αγώνες. Επόμενη στάση: φάιναλ-φορ.

Οι τέσσερις

KSC Szekszárd, Reyer Venezia, Valencia Basket και Flammes Carolo είναι οι τέσσερις ομάδες που θα διεκδικήσουν τη φετινή κούπα του Γιούροκαπ και θα μονομαχήσουν σε δύο ημιτελικούς που θα διεξαχθούν στο πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου. Και εδώ, όπως ακριβώς στην Ευρωλίγκα, έχουμε το όχι και τόσο συνηθισμένο φαινόμενο, να εκπροσωπούνται τέσσερις διαφορετικές χώρες (Ουγγαρία, Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία). Επίσης, με εξαίρεση τη Venezia, καμία άλλη από τις υπόλοιπες τρεις ομάδες δεν έχει φτάσει ποτέ τόσο μακριά στη διοργάνωση.


Ημιτελικός α΄

Η ισπανική Valencia φαντάζει ως το μεγάλο φαβορί. Βγήκε αήττητη από τον Η΄ όμιλο και στα πλέι-οφ επικράτησε με πειστικές εμφανίσεις τόσο επί της ουγγρικής Miskolc όσο κι επί της γαλλικής Villeneuve.

Γεμάτη ομάδα και αρκετά ισορροπημένη που κάνει μια καλή χρονιά και στο ισπανικό πρωτάθλημα –έσπασε το αήττητο της Avenida στη LFEndesa– και δείχνει να έχει τα φόντα να φτάσει μέχρι το τέλος στο Γιούροκαπ. Φυσικά θα πρέπει πρώτα να περάσει το εμπόδιο της Flammes Carolo, της μόνης ίσως ομάδας που θα μπορούσε να της στερήσει τη συμμετοχή στον τελικό της διοργάνωσης.

Στις Γαλλίδες γενικά το Γιούροκαπ ταιριάζει και ειδικότερα στη συμπαθή ομάδα από τη Σαρλβίλ-Μεζιέρ με το απρόβλεπτο, ώρες-ώρες, στυλ μπάσκετ της. Αήττητη δεν είναι η Carolo, είχε χάσει από την ισπανική Gernika, στον ΣΤ΄ όμιλο, αλλά στα πλέι-οφ η αρχηγός της Εθνικής Γαλλίας Endy Miyem και η παρέα της (Evelyn Akhator, Mame-Marie Sy-Diop, Saša Čađo, καθώς και το περιφερειακό δίδυμο Yvonne Turner/Amel Bouderra) βρήκαν βατό δρόμο, αφού πέτυχαν δύο εύκολες νίκες απέναντι στην ουγγρική Cegléd και την ελβετική Elfic Fribourg. Η Valencia, όμως, θα τις ζορίσει και εμείς αναμένουμε έναν συναρπαστικό πρώτο γαλλοϊσπανικό ημιτελικό.


Ημιτελικός β΄

Στο άλλο ζευγάρι θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους η ουγγρική Szekszárd με την ιταλική Venezia. Οι Ουγγαρέζες έχουν ποιοτική ομάδα, στηρίζονται κυρίως στο αμερικανικό δίδυμο DeWanna Bonner/Erica McCall και διαθέτουν στο ρόστερ τους την καλύτερη πασέρ της διοργάνωσης, την Agnes Studer (8.6 ασίστ/αγώνα), καθώς και τη σουτέρισσα Zala Friscovec από τη Σλοβενία. Αήττητες και αυτές, χρειάστηκαν παρ’ όλα αυτά να ιδρώσουν λίγο παραπάνω στα πλέι-οφ προκειμένου να κάμψουν την αντίσταση της γαλλικής Saint-Amand Hainaut και της τουρκικής Elazig II Ozel Idare, που είχε την ατυχία να στερηθεί σε αυτή τη φάση λόγω τραυματισμού τη Μαυροβούνια Jelena Dubljevic.

Όσο για τη Venezia στοχεύει ξεκάθαρα να παίξει σε έναν δεύτερο τελικό, ύστερα από εκείνον τον χαμένο του 2018 κόντρα στη Galatasaray. Αήττητες και οι Ιταλίδες, απέκλεισαν στη φάση των 16 την πολωνική Gorzów και στην 8άδα τη ρουμανική Sepsi-SIC. Γεμάτη ομάδα και αυτή, στηρίζεται στην τριάδα των ψηλών της (Petronyte, Fagbenle, Howard), ενώ στην περιφέρεια πολλά περνούν από τα χέρια της Αμερικανίδας (με σέρβικο διαβατήριο πλέον) Yvonne Anderson. Φυσικά δεν λείπουν και κάποιες ικανές Ιταλίδες, όπως η Debora Carangelo και η Francesca Pan με το αξιόπιστο σουτ.


Η έκπληξη

Η ελβετική Elfic Fribourg πέτυχε μια σπουδαία νίκη επί της γαλλικής Landerneau (69-68), κατέλαβε τη 2η θέση του Ε΄ ομίλου κι έφτασε πανηγυρικά στη φάση των 16. Εκεί αντιμετώπισε τη φιλόδοξη Ramla από το Ισραήλ (η οποία μετρούσε μόνο νίκες, πεντακάθαρες μάλιστα, επί της Miskolc και της Ormanspor), αλλά με μια στέρεη εμφάνιση κατάφερε ανέλπιστα να την κερδίσει και να προκριθεί στην 8άδα της διοργάνωσης.

Πρωταγωνίστρια των Ελβετίδων, και αιχμή του δόρατος για την επίθεσή τους, η 22χρονη Aislinn Konig, απόφοιτος του North Carolina και διεθνής με τις μικρές εθνικές ομάδες του Καναδά. Με εξαίρεση ένα κακό παιχνίδι της με τη Venezia στον όμιλο, η νεαρή Καναδέζα (με τις αυστριακές ρίζες και το διαβατήριο) αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος για την επίθεση της ομάδας της. 22 πόντοι απέναντι στη Landerneau, 20 κόντρα στη Ramla, 16.2 μέσο όρο ανά παιχνίδι, σε περίπου 36 λεπτά συμμετοχής. Αν καταφέρει να σταθεροποιήσει κάπως περισσότερο και το τρίποντό της (17/61, 28%), θα συνεχίσει να μας απασχολεί και στο προσεχές μέλλον.



Οι δικές μας

Η Tenerife της Μαριέλλας Φασούλα δεν κατάφερε να πάει μακρύτερα από τον ΣΤ΄ όμιλο, παρά τις δύο νίκες της. Στην τριπλή ισοβαθμία με την Flammes Carolo και τη Lointek Gernika μειονέκτησε στις διαφορές πόντων, παρέμεινε τρίτη και αποκλείστηκε από τη συνέχεια της διοργάνωσης. Η Φασούλα πάντως, αμέσως μετά τη μεταπήδησή της στην ομάδα από την Al-Qázeres με την οποία είχε ξεκινήσει τη φετινή σεζόν, πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής (23 λεπτά περίπου κατά μέσο όρο) πετυχαίνοντας 11 πόντους ανά αγώνα, με μέτρια όμως ποσοστά (γύρω στο 50% στα δίποντα και 60% στις ελεύθερες βολές).

Πιο έμπειρη και περισσότερο προνομιούχα στάθηκε η Κατερίνα Σωτηρίου με την ουγγρική Cegléd. Βασική στο αρχικό σχήμα του Κώστα Κεραμιδά, επιφορτίστηκε με σημαντικό ρόλο που μεταφράστηκε σε αρκετό χρόνο συμμετοχής (30 λεπτά περίπου), με 10,8 πόντους και 6.8 ριμπάουντ στο μέσο όρο. Δυστυχώς, όμως, η Cegléd έπεσε πάνω στη γαλλική Carolo στη φάση των 16, έκανε πολύ μέτρια εμφάνιση και αποκλείστηκε από τη συνέχεια.



Για την Πηνελόπη Παυλοπούλου πάλι η φετινή χρονιά μάλλον… περίεργη ήταν, αν δεν μοιάζει κιόλας σαν ένα μικρό (μακάρι και χρήσιμο!) πισωγύρισμα. Ξεκίνησε ως βασική στην 5άδα της ρουμανικής Sepsi-SIC, αλλά πολύ γρήγορα, μετά και από εκείνον τον προκριματικό αγώνα με τη Girona για την Ευρωλίγκα, φάνηκε πως δεν χαίρει της εμπιστοσύνης του Βόσνιου προπονητή της Zoran Mikes. Η Sepsi βέβαια τα κατάφερε, έφτασε μέχρι την 8άδα του Γιούροκαπ (μετά έπεσε πάνω στη Venezia), διοργανώνοντας μάλιστα στο Σφίντου Γκεόργκε και τις δύο "φούσκες" στις οποίες συμμετείχε. Η Παυλοπούλου, όμως, σε αυτή την πορεία μόνο περιθωριακό ρόλο είχε. Έπαιξε περίπου 14 λεπτά ανά μέσο όρο, ως αλλαγή της Ρουμάνας Gödri-Părău, πετυχαίνοντας 3.6 πόντους και έχοντας τόσες ασίστ όσα και λάθη (11 συνολικά). Κυρίως παρουσιάστηκε χωρίς ταυτότητα στο παιχνίδι της, με ελάχιστη αυτοπεποίθηση, σχεδόν ποτέ δεν κατάφερε να βρει ρυθμό (δεν τη βοηθούσε και γενικότερα η φιλοσοφία της ομάδας της) και συχνά-πυκνά τη βλέπαμε να δέχεται τις αυστηρές παρατηρήσεις του Mikes.

Μάρτιος 2021

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου