Το κύπελλον της βασιλίσσης

Ή, αλλιώς, αποχαιρέτα την την… κανονικότητα που χάνεις!

Σαλαμάνκα, 5-8 Μαρτίου 2020. Copa de la Reina. Final 8. Με κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες!

Πρόλαβαν (;) φέτος οι Ισπανοί κι έστησαν και πάλι μια σπουδαία γιορτή σε μια αμιγώς γυναικεία μπασκετική πόλη. Στο Multiusos Sánchez Paraíso, λοιπόν, μαζεύτηκαν αυτές τις τέσσερις μέρες γύρω στους 21.000 θεατές (3000 μέσος όρος προσέλευσης ανά αγώνα), ενώ τον αναμενόμενο τελικό ανάμεσα στην Perfumerías Avenida και τη Spar CityLift Girona, που πραγματοποιήθηκε (φαντάζομαι όχι τυχαία) την Ημέρα της Γυναίκας (8 του Μάρτη) παρακολούθησαν γύρω στις 4500 φίλαθλοι όλων των ομάδων. Μια πραγματικά ωραία ατμόσφαιρα που σε κάνει να μελαγχολείς διπλά αυτές τις μέρες. Και ταυτοχρόνως αναρωτιέσαι μήπως οι Ισπανοί έπαιξαν εν τέλει με τη φωτιά απέναντι στον κορονοϊό...

Φυσικά όλοι οι αγώνες μεταδόθηκαν από το τηλεοπτικό κανάλι Teledeporte σε περιγραφή του συνήθους υπόπτου Diego Martínez και σε σχολιασμό της γνωστής και μη εξαιρετέας Marta Fernández. Ενώ η FEB, η ισπανική ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης, πιστή στο μέλημά της να αναδεικνύει την ιστορία του αθλήματος, αυτή τη φορά τίμησε τη María Planas, τη μοναδική ως τώρα γυναίκα προπονήτρια που έχει περάσει από τον πάγκο της Εθνικής Γυναικών της Ισπανίας (1979-1985) και νικήτρια έξι τίτλων στην ιστορία του Copa de la Reina.

Νικήτρια για τέταρτη συνεχόμενη φορά, και ένατη συνολικά, η Avenida, που έλεγξε από την αρχή το ματς του τελικού με τη Girona καθαρίζοντάς το σχετικά άνετα στο τέλος (76-58). Μια Avenida που μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου μετρούσε πέντε διαδοχικές ήττες από τη Girona (δύο στους περσινούς τελικούς του Πρωταθλήματος, μία στο Super Copa στην αρχή της σεζόν και άλλες δύο στην κανονική διάρκεια της φετινής λίγκας), αλλά πήρε το αίμα της πίσω. Αντίθετα, για τη Girona αυτός ήταν ένας ακόμη χαμένος τελικός Copa de la Reina, ο μόνος τίτλος που λείπει πλέον από την ισπανική της συλλογή.

MVP του τελικού η Tiffany Hayes. Πριν το τουρνουά την είχαν ρωτήσει ποια πιστεύει ότι θα κερδίσει τον τίτλο της πολυτιμότερης παίκτριας και απάντησε ότι θα τον πάρει η ίδια. Τέτοια αυτοπεποίθηση, που έδειχνε βέβαια ότι βρισκόταν πράγματι σε πολύ καλή κατάσταση τον τελευταίο καιρό.

Στα αξιομνημόνευτα του τουρνουά, το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από χρόνια κέρδισε το τρόπαιο η ομάδα που διοργάνωσε το τουρνουά. Μια "κατάρα" που κρατούσε από το 1995, 25 ολόκληρα χρόνια δηλαδή! Όταν για τέταρτη φορά κατακτούσε στη Βαλένθια το Κύπελλο η Bàsquet Godella, λίγο πριν μετεξελιχθεί στην πολύ γνωστή μας Ros Casares Valencia!

Άλλη μια πρωτιά, το γεγονός ότι φέτος ο τελικός διεξήχθη υπό το βλέμμα του προσώπου στο οποίο είναι αφιερωμένη η διοργάνωση, της Βασίλισσας της Ισπανίας Λετίθια, η οποία έκανε και την απονομή στη νικήτρια ομάδα. Η FEB έχει κάνει τον τελευταίο καιρό άνοιγμα και προς τη βασιλική οικογένεια (ή μήπως το αντίθετο;), μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Λετίθια ήταν παρούσα και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Τενερίφης το 2018, τόσο στα παιχνίδια της Ισπανίας όσο και στον τελικό όπου και πάλι απένειμε το Κύπελλο.

Μάρτιος 2020