Στη Μπανγκόκ

Στην πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης διεξήχθη το 13ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νεανίδων (U19) από τις 20 έως τις 28 Ιουλίου.

Επιστροφή στον θρόνο

Οι ΗΠΑ, αήττητες, κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο επικρατώντας στον τελικό επί της Αυστραλίας (70-74). Το παιχνίδι κρίθηκε στην παράταση, οι νεαρές Αμερικανίδες κατόρθωσαν να το σώσουν στα τελευταία δευτερόλεπτα της κανονικής περιόδου εκμεταλλευόμενες ένα καθοριστικό, όπως αποδείχθηκε, λάθος της Αυστραλέζας ψηλής Isobel Anstey, που χρεώθηκε με αντιαθλητικό φάουλ τη στιγμή που η Αυστραλία προηγούνταν με 3 πόντους, είχε βγάλει την άμυνα, είχε την μπάλα στην κατοχή της και απέμεναν περίπου 14 δευτερόλεπτα… Με μία λέξη: χαρακίρι!

Πολύ ωραίο παιχνίδι, με καλό ρυθμό ειδικά στο α΄ ημίχρονο (40-39 το σκορ), που σκλήρυνε αρκετά στην επανάληψη και κράτησε το ενδιαφέρον μας μέχρι το τέλος.

Με αυτόν τον τίτλο οι Αμερικανίδες επέστρεψαν στον θρόνο που τις στέρησαν οι θρασύτατες Ρωσίδες το 2017 στο Ούντινε της Ιταλίας και φυσικά είναι οι πολυνίκεις του θεσμού. Από την πρώτη διοργάνωση στο Κολοράντο το 1985 μετρούν 8 πρώτες θέσεις (1997, 2005-2015, 2019), με τη Σοβιετική Ένωση να έχει δύο χρυσά (1985, 1989) και τις Αυστραλία (1993), Τσεχία (2001) και Ρωσία (2017) από ένα

Ισπανία και πάλι

Χωρίς να διαθέτει την ιδιαίτερα ταλαντούχα ομάδα, η Ισπανία κατάφερε να βρεθεί ξανά στο βάθρο, αφού επικράτησε του κουρασμένου Βελγίου στο παιχνίδι του χάλκινου μεταλλίου (58-52). Το Βέλγιο που την προηγούμενη μέρα ζόρισε εντυπωσιακά τις ΗΠΑ στον ημιτελικό (έχασε στο τέλος του ματς με 67-59), σε αντίθεση με τις Ισπανίδες που έχασαν δύσκολα μεν, αρκετά καθαρά δε από τις Αυστραλέζες (64-55). Ο μικρός τελικός δεν διεκδίκησε ιδιαίτερες δάφνες ποιότητας, και οι δυο ομάδες ήταν πολύ άστοχες ειδικά στο τρίποντο, αλλά η Ισπανία, στο β΄ ημίχρονο κυρίως, βρήκε τις λύσεις που έψαχνε στην επίθεση και έκαμψε τελικά τις αξιόμαχες νεαρές Βελγίδες.

Αυτό είναι το τρίτο μετάλλιο της Ισπανίας στη διοργάνωση, καθώς έχει και δύο ασημένια το 2009 (πάλι στην Μπανγκόκ) και το 2011 (στη Χιλή). Από την άλλη, το Βέλγιο, στη 2η του συμμετοχή στη διοργάνωση, πέτυχε το καλύτερο πλασάρισμα στην ιστορία του σε αυτές τις ηλικίες.

Κι έτσι η φετινή εκδοχή του U19 δεν ήταν παρά μια μικρογραφία του Παγκοσμίου Γυναικών της Τενερίφης, καθώς και στα δύο τουρνουά τις 4 πρώτες θέσεις τις κατέλαβαν οι ίδιες χώρες και μάλιστα με πανομοιότυπη κατάταξη!

Η πιο πολύτιμη

Η Paige Bueckers των ΗΠΑ αναδείχθηκε ως η MVP της διοργάνωσης. Ένα όχι και τόσο αθλητικό γκαρντ, που διαθέτει όμως καλό σουτ και καλή δημιουργία. Παίκτρια του Πανεπιστημίου του Connecticut. Η Bueckers συμπεριλήφθηκε και στην καλύτερη 5άδα του τουρνουά, μαζί με τις Rhyne Howard (ΗΠΑ), Alexandra Fowler (Αυστραλία), Lola Pendande (Ισπανία) και Billie Massey (Βέλγιο).

πηγή: FIBA U19 Women's Basketball World Cup

African power!

Μετά τη Νιγηρία που μπήκε στην 8άδα στην Τενερίφη πέρσι (και που πολύ μας πλήγωσε!) αυτή τη φορά ήρθε η σειρά του Μάλι, που ήταν αναμφίβολα το στόρυ του φετινού τουρνουά νεανίδων. Στην 7η θέση τερμάτισαν οι νεαρές παίκτριες του Μάλι, κερδίζοντας τις Γιαπωνεζούλες σβούρες στην τελευταία αγωνιστική (65-62). Πιο πριν αποκλείστηκαν στον προημιτελικό δύσκολα από την Αυστραλία, είχαν φροντίσει όμως να ισοπεδώσουν νωρίτερα τη Λετονία στη φάση των 16. Η Sika Kone, ύψους 190 εκατοστών, είναι η πιο ενδιαφέρουσα παίκτρια της αφρικανικής αυτής χώρας (15.1 πόντοι, 13.9 ριμπάουντ ανά μέσο όρο στη διοργάνωση) και ίσως στο μέλλον να τη δούμε σε κάποιο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Η λοιπή Ευρώπη

Ουγγαρία (10η), Γερμανία (13η) και Λετονία (14η) μάλλον απογοήτευσαν σε αυτό το τουρνουά, καθώς έμειναν και οι τρεις εκτός 8άδας. Είχαν βέβαια το ελαφρυντικό ότι οι περισσότερες από τις παίκτριες είχαν συμμετάσχει και στο ευρωπαϊκό U18 πριν καναδυό εβδομάδες κι αυτό ίσως να εξηγεί την καθίζηση που έπαθε η Λετονία στο β΄ μισό του τουρνουά. Από την άλλη, η πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2018 Γερμανία αγωνίστηκε χωρίς την καλύτερη παίκτριά της και περσινή MVP του U18 Nyara Sabally.

Το καταλανικό φυτώριο

Με εξαίρεση τις 5 που παίζουν σε κολέγια στην Αμερική (μεταξύ αυτών η Laura Piera, που άφησε θετικότατες εντυπώσεις), οι άλλες 7 παίκτριες που απαρτίζουν τη 12άδα της Ισπανίας αγωνίζονται σε ομάδες της Καταλωνίας. 1 στη Cadi La Seu, 3 στη Barça CBS (λ.χ. η Lola Pendande) και 3 (Mama Dembelé, Helena Pueyo, Nerea Hermosa) στην περίφημη Ακαδημία της Βαρκελώνης Segle XXI που αγωνίζεται στη Liga Femenina 2. Η Segle XXI (21ος αιώνας στα ελληνικά) ιδρύθηκε το 1985 με στόχο τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας που θα συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992. Είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στο μπάσκετ γυναικών και από εκεί έχουν περάσει κατά το παρελθόν σπουδαία ονόματα, όπως οι παλιές Ισπανίδες διεθνείς Betty Cebrián, Marta Fernández, Cindy Lima και Lucila Pascua ή και οι νεότερες Alba Torrens, Laura Nicholls, Laura Gil, Queralt Casas. 24 κορίτσια γίνονται δεκτά στην Ακαδημία αυτή, όπου διαμένουν, φοιτούν και προπονούνται για 4 χρόνια, από τα 14 τους μέχρι τα 18, υπό την επίβλεψη εξειδικευμένων καθηγητών, γυμναστών, προπονητών και ψυχολόγων. Περισσότερα για τη Segle XXI, εδώ.

Ιούλιος 2019