Ματιές στο Ευρωμπάσκετ Γυναικών 2019: Δ΄ όμιλος

16 ομάδες, 4 όμιλοι, 4 πόλεις, 3 μετάλλια, 2 χώρες, 1 κούπα. Και 6 πολύτιμα εισιτήρια για τα τέσσερα προολυμπιακά τουρνουά του Φλεβάρη 2020. Ας γνωριστούμε…

Δ΄ Όμιλος (Zrenjanin, Σερβία)

Το γκρουπ του θανάτου. Τρία φαβορί για την οκτάδα, ακόμη και για ένα μετάλλιο, και κάτι σαν… ερωτηματικό.

Λευκορωσία

Η είδηση ότι στις κλήσεις της λευκορωσικής ομοσπονδίας περιλαμβανόταν και το όνομα της Yelena Leuchanka μάς εξέπληξε ευχάριστα. Μολονότι εδώ και χρόνια δεν παίζει στην Ευρώπη (πριν καιρό το όνομά της ήταν ανάμεσα σε εκείνα τα απίθανα που είχαν ακουστεί για τον Ολυμπιακό), η παρουσία της πανύψηλης, αθλητικότατης και ομολογουμένως εντυπωσιακής Yelena (μια πραγματική σούπερ-σταρ στην πατρίδα της) στην ομάδα της Λευκορωσίας και ειδικά η συνύπαρξή της με την έτερη ψηλή και πιο ντελικάτη Anastasiya Verameyenka θα έδινε καλές ελπίδες στις Λευκορωσίδες να είναι ανταγωνιστικές σε αυτόν τον δύσκολο όμιλο. Η Leuchanka όμως έχασε όλη σχεδόν την προετοιμασία με πρόβλημα τραυματισμού και κανείς δεν ξέρει αν όντως προλάβει να είναι έτοιμη για τη διοργάνωση.

Στο Ευρωμπάσκετ της Τσεχίας η Λευκορωσία απογοήτευσε, κατετάγη 16η, τελευταία και καταϊδρωμένη, χωρίς νίκη στον όμιλο, ενώ ήδη από το τουρνουά του 2015, και παρά την τελική 4η θέση, είχαν φανεί ξεκάθαρα σημάδια αποσύνθεσης για μια ομάδα που πριν πέντε-δέκα χρόνια θεωρούνταν από τις πιο δυσκολοκατάβλητες ομάδες του ευρωπαϊκού μπάσκετ γυναικών. Προπονήτρια η παλιά διεθνής παίκτρια Nataliya Trafimava και, εκτός των δύο προαναφερθείσων ψηλών, ας προσέξουμε τη νευρώδη Katsiaryna Snytsina στη θέση 3, τις έμπειρες Maryia Papova και Tatsiana Likhtarovich και τη νατουραλιζέ Alex Bentley. Ομάδα που έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την έκβαση του ομίλου, αλλά δεν θα αποτελέσει κιόλας έκπληξη αν μείνει, και πάλι, τελευταία!

Σερβία

Μας παρέσυρε στον φρενήρη της ρυθμό το 2015, όταν κέρδιζε το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, φτάνοντας μέχρι τον τελικό και κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο απέναντι στη Γαλλία. Η αντίθεση ανάμεσα στη βλοσυρή κόουτς Maljković και στα αλέγρα και θορυβώδη κορίτσια της, που ήταν ευδιάκριτη παντού, ακόμη και στις συνεντεύξεις Τύπου, ήταν πράγματι μια από τις πιο διασκεδαστικές εικόνες εκείνου του τουρνουά. Τέσσερα χρόνια μετά, και ύστερα από το αποτυχημένο πείραμα με τον, προερχόμενο εκ του ανδρικού, νέο προπονητή στο περασμένο Ευρωμπάσκετ, οι Σέρβοι επέστρεψαν στην παλιά συνταγή: επανέφεραν την αυστηρή Marina στον πάγκο της εθνικής τους ομάδας, ανέλαβαν να συνδιοργανώσουν το τουρνουά (η τελική φάση θα πραγματοποιηθεί στο Βελιγράδι) και φιλοδοξούν, εντός έδρας, με το ταλέντο τους και την ώθηση των φιλάθλων τους να φτάσουν όσο πιο μακριά μπορούν. Στο διεθνές φιλικό τουρνουά της Ρεν στη Γαλλία, πάντως, κέρδισαν και την Τουρκία και τη Γαλλία!

Sonja Petrović, Ana Dabović, Nevena Jovanović, Aleksandra Crvendakić, Saša Čađo, καθώς και η, άρτι επανακάμψασα μετά την εγκυμοσύνη της, Jelena (πρώην) Milovanović (νυν) Brooks (που στα φιλικά έδειξε να βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση) είναι μερικές από τις παίκτριες στις οποίες θα στηριχτεί η σερβική ομάδα. Στην προετοιμασία είχε κληθεί και η… δικιά μας Ivana Raca, αλλά προφανώς δεν κρίθηκε έτοιμη να ενισχύσει την προσπάθεια των Σέρβων. Ενδιαφέρον στοιχείο: η συντριπτική πλειοψηφία της δωδεκάδας της Σερβίας δεν αγωνίζεται σε σερβικό έδαφος!

Ρωσία

Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο όμιλος είναι γεμάτος με ενδιαφέροντα δίδυμα ψηλών παικτριών. Το ντουέτο, όμως, της Ρωσίας είναι ένα από τα πιο υποσχόμενα του ευρωπαϊκού γυναικείου μπάσκετ και σίγουρα θα το βλέπουμε για πολλά χρόνια ακόμη: Maria Vadeeva και Raisa Musina. Μαζί στις υποδομές της ρωσικής ομοσπονδίας, μαζί στις μικρές εθνικές ομάδες (με την U19 στέφθηκαν πρωταθλήτριες κόσμου το 2017), μαζί στο περσινό WNBA draft, μαζί, εσχάτως, και στην UMMC Ekaterinburg. Ψηλές, αεικίνητες, ευέλικτες, με εξαιρετικό παιχνίδι στο ποστ, αλλά και με ικανότατο περιφερειακό σουτ, ειδικά η Musina. Από κοντά οι ηλικιακά μεγαλύτερες Evgeniia Beliakova, Elena Beglova και Natalia Vieru (κι αυτές της UMMC), καθώς και οι Anastasiia Shilova και Zhosselina Maiga της Nadezdha Orenburg.

Η Ρωσία κατέκτησε το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας το 2011, αλλά έκτοτε, μολονότι θέτει πάντα ψηλά τον πήχυ, διαρκώς απογοητεύει, όπως στην περασμένη διοργάνωση, όταν ατύχησε να πέσει… πάνω μας. Δύο είναι τα μεγάλα της προβλήματα. Κατ’ αρχάς, το γεγονός ότι, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, οι περισσότερές της παίκτριες παίζουν στις ομάδες τους πίσω από πρωτοκλασάτες Αμερικανίδες και λοιπές Ευρωπαίες και δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεύτερον, οι προπονητές. Μέχρι πρόσφατα head coach της ομάδας ήταν ο Alexander Vasin. Μετά το κάζο της Πράγας η ρωσική ομοσπονδία τον αντικατέστησε με τον απίθανο Γερμανό Olaf Lange, τον αμφιλεγόμενο για το κοουτσάρισμά του πρώην προπονητή της UMMC. Θέλουν (και τις περιμένουν όλοι) να βρεθούν στο βάθρο. Θα τα καταφέρουν;

Βέλγιο

Είχε να συμμετάσχει σε Ευρωμπάσκετ από το 2007, στο Κιέτι της Ιταλίας, όπου είχε καταταγεί στην 7η θέση. Δέκα χρόνια μετά, επανεμφανίστηκε στην Πράγα, καταλαμβάνοντας την 3η θέση. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Τενερίφης ηττήθηκε στον μικρό τελικό από την οικοδέσποινα Ισπανία, αφού πρώτα μας χάρισε μερικές εξαιρετικές παραστάσεις στα προηγούμενα παιχνίδια, και ειδικά τον απίθανο προημιτελικό με τη Γαλλία, ένα από τα ωραιότερα ματς εκείνου του τουρνουά.

Το Βέλγιο είναι η ανερχόμενη δύναμη του μπάσκετ γυναικών στην Ευρώπη. Έχοντας κάνει εξαιρετική δουλειά στις υποδομές τους τα προηγούμενα χρόνια, οι Βέλγοι κατάφεραν να βγάλουν μια νέα γενιά παικτριών που παίζει σε υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη και, με την καθοδήγηση του προπονητή Philip Mestdagh, έχουν δημιουργήσει μια ομοιογενή ομάδα που παίζει όμορφο μπάσκετ, με κύριο χαρακτηριστικό τη συνεχή και ντελικάτη κίνηση της μπάλας και των παικτριών. Αστέρι της ομάδας είναι η Emma Meesseman, μία από τις καλύτερες ψηλές στην Ευρώπη. Σουτέρισσα αξιόπιστη η Kim Mestdagh και από κοντά η αδελφή της Hanne, κόρες του μπαμπά-προπονητή. Στη θέση της πόιντ-γκαρντ, τρεις επιλογές: η εφετζού Marjorie Carpéaux, η νεαρότερη αλλά θρασύτατη Julie Vanloo και η πιο σοβαρή και μετρημένη Julie Allemand. Στο 3 η Antonia Delaere και από κοντά στις ψηλές η Kyara Linskens και η Jana Raman. Ειδική αναφορά: στη σπουδαία Ann Wauters, την αρχηγό της ομάδας, που στα 39-παρά-κάτι της επιμένει ακόμα: ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς τα τελευταία δύο χρόνια, έμεινε εκτός για σχεδόν όλη την περσινή αγωνιστική σεζόν, αλλά ξέρει ότι έχει μια τελευταία ευκαιρία για να επιτύχει τον τελευταίο στόχο της τεράστιας καριέρας της: να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.

Απούσα, για άλλη μια φορά, η Ben Hind Abdelkater. Κλήθηκε από τον Mestdagh αλλά, σύμφωνα με ανακοίνωση της βελγικής ομοσπονδίας, το προπονητικό επιτελείο αρνήθηκε να ενδώσει στις… απαιτήσεις της! Οι Βέλγοι επιχείρησαν, επίσης, να δώσουν διαβατήριο στην Αμερικανίδα Celeste Trahan-Davis, που παίζει εδώ και χρόνια στην Castors Braine, αλλά για γραφειοκρατικούς λόγους δεν τα κατάφεραν.

Το Βέλγιο είναι από τα φαβορί της φετινής διοργάνωσης. Κατ’ εμέ, ακόμη και για το χρυσό. Αρκεί πρώτα να επιβιώσει στο γκρουπ του θανάτου!

Ιούνιος 2019