Μια διασκεδαστική χρονιά

Ενδιαφέρουσα η φετινή χρονιά στην Ευρωλίγκα και λέω να δώσω τη δική μου, εξόχως υποκειμενική, κατάταξη των ομάδων βάσει του μπάσκετ που έπαιξαν και της συνολικής εικόνας που παρουσίασαν στη διάρκεια της χρονιάς.

Βουρρρρρρρ! 👇👇👇

1. UMMC Ekaterinburg

Μεστό ρόστερ, με πολλά μεγάλα ονόματα, που φέτος δικαίωσε τις προσδοκίες όλων. Έδειξε μεγάλη σταθερότητα, με μόλις μία ήττα (από την USK Praha), και με ωραιότατο μπάσκετ. Η ομάδα με το μεγαλύτερο μέσο όρο πόντων (88.3) στη φετινή Ευρωλίγκα. Που, την κρίσιμη στιγμή, εμφανίστηκε παραπάνω κι από έτοιμη!

2. ZVVZ USK Praha

Στυλάτο μπάσκετ, με ταυτότητα και χαρακτήρα. Πιεστική άμυνα, ταχύτητα και φουλ τρανζίσιον. Απλά πράγματα… Μια ομάδα που χαίρεσαι να τη βλέπεις να παίζει (κι όχι μόνο φέτος), μολονότι είναι ελάχιστα δημοφιλής στον ευρωπαϊκό χώρο – εν πολλοίς λόγω της μέτριας επικοινωνιακής τακτικής των Τσέχων. Μέσος όρος πόντων: 77.9, ο δεύτερος μετά την UMMC.

3. Dynamo Kursk

Όχι τόσο γιατί έφτασε στον τελικό, κερδίζοντας σχετικά άνετα μια (μέτρια στον ημιτελικό) Praha, αλλά γιατί μέσα στη σεζόν έσωζε συχνά το κεφάλι της στο παρά πέντε, χάρη στην προσωπικότητα των παικτριών της (ειδικά της Stewart) και τη σωστή καθοδήγηση του Mondelo από τον πάγκο. Όμως, συνολικά, η φετινή Kursk προβλημάτισε. Κυρίως γιατί η απόφαση να στηθεί η ομάδα γύρω από τη Stewart είχε ως αποτέλεσμα να περιθωριοποιηθούν, σε ρόλο ρολιστριών πολυτελείας, πρωτοκλασάτες παίκτριες, όπως η Petrović, η Cruz και η Xargay (καλά, για τις καλούτσικες Ρωσίδες της ομάδας δεν το συζητώ, απλώς εξαφανίστηκαν).

4. Bourges Basket

Φέτος είχε καλή δυναμική, είχε και τους προβολείς στραμμένους πάνω της λόγω Johannѐs και, παρότι τα θαλάσσωσε στα πλέι-οφ με τη Sopron, έπαιξε όμορφο μπάσκετ. Ζόρισε όσο δεν πήγαινε άλλο, και τις δυο φορές, την UMMC στον όμιλο, κέρδισε καθαρά την USK Praha στο Μπουρζ, αλλά οι ήττες της από τη Nadezhda και τη Schio τής στοίχησαν τη 2η θέση του ομίλου και ίσως την πρόκριση στο φάιναλ-φορ. 4η καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης με 73.2 πόντους κατά μέσο όρο.

5. Sopron Basket

Από την αρχή ήταν ερωτηματικό τί θα μας παρουσίαζε φέτος και αν θα κατάφερνε να επαναλάβει την περσινή της πορεία. Σε μια δύσκολη χρονιά με πολλούς τραυματισμούς και προβλήματα, τα πήγε, και πάλι, πολύ καλά φτάνοντας στο φάιναλ-φορ για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Μπόλικο επιθετικό ταλέντο, με ταχύτητα στο παιχνίδι της, μας χάρισε ορισμένα σπουδαία παιχνίδια, όπως αυτό στη Σαλαμάνκα με την Avenida ή στο Κουρσκ με την Dynamo (ματσάρα!), και φυσικά τις πειστικές της εμφανίσεις στα πλέι-οφ με τη Bourges.

6. TTT Riga

Εδώ είναι που η λογική και οι πιθανότητες πάνε περίπατο! Με δύο ξένες, έναν εξαιρετικό προπονητή και σχεδόν όλο το λετονικό γυναικείο μπάσκετ από πίσω (άντε καλά, υπερβολή: το… μισό λετονικό γυναικείο μπάσκετ!) είναι η ομάδα που φέτος κέρδισε τις εντυπώσεις στην επιστροφή της στο πρώτο τη τάξει ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Μέχρι την τελευταία αγωνιστική έπαιζε τη 2η θέση του ομίλου της, συνεπώς και το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ! Και με καλό μπάσκετ!

7. Nadezhda Orenburg

Στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας μπορεί να μην μπήκε, αλλά: μπήκε στους ομίλους αποκλείοντας στα προκριματικά την τουρκική Çukurova, νίκησε μετά από δύο παρατάσεις την USK Praha στην Τσεχία και τη Bourges στη Ρωσία, κατέβηκε στο Eurocup, πέρασε από τις έδρες της Avenida και της Schio και, μολονότι έχασε στο Όρενμπουργκ από τη BLMA, πήγε στο Μονπελιέ και πήρε το Γιούροκαπ. Ε, διάολε, η έβδομη θέση τής ανήκει δικαιωματικά (ίσως και να την αδικώ, και να έπρεπε να την τοποθετήσω στην 6η)! Και βέβαια είχε και τη Brionna Jones, τη… χαρά του νταμπλ-νταμπλ!

8. CCC Polkowice

Από τη φετινή Polkowice έλειψε η σκόρερ, αυτή που θα έπαιρνε επιθετικά την ομάδα πάνω της όταν τα πράγματα κολλούσαν. Υποτίθεται ότι αυτή τη δουλειά θα την έκανε η Tiffany Hayes (και, εκ περιτροπής, όλες οι άλλες), αλλά στις κλειστές άμυνες, χωρίς ιδιαίτερα σταθερό σουτ, η Polkowice είχε πρόβλημα. Παρ’ όλα αυτά, έπαιξε συμπαθητικό μπάσκετ, κοντρολαρισμένο, με έμφαση στην άμυνα. Την είσοδό της στην 8άδα την κέρδισε στο Όρενμπουργκ, στο παιχνίδι με τη Nadezhda, χάρη στην εξαιρετική εμφάνιση της Στέλλας Καλτσίδου που συνολικά έκανε μια μεστή χρονιά. Επίσης, η Polkowice ζόρισε απίστευτα στο β΄ παιχνίδι των πλέι-οφ την Kursk.

9. Flammes Carolo Basket

Η ομάδα από τη Σαρλβίλ-Μεζιέρ της Γαλλίας ένα πράγμα δεν ήξερε να κάνει: εκπτώσεις στο παιχνίδι της! Αυτό που μπορούσε να παίξει, το 'παιξε. Και μέσα στην έδρα της έκανε σπουδαίες νίκες (Sopron, Fenerbahçe) με ωραίο και γρήγορο μπάσκετ. H 6η καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης (71.9 πόντοι μ.ό.), στη μοναδική της χρονιά στην Ευρωλίγκα (το πιθανότερο του χρόνου να παίζει στο Eurocup).

10. Perfumerías Avenida

Η ομάδα με τη δυνατότερη έδρα στο ευρωπαϊκό γυναικείο μπάσκετ. Φέτος όμως ήταν αυτή ακριβώς η έδρα της που πλήγωσε το ευρωπαϊκό της ταξίδι. Με πιο πολλές νίκες εκτός απ’ ό,τι εντός, η Avenida δεν μπορούσε να περιμένει περισσότερα. Ωστόσο, το να βλέπεις αυτή την ομάδα να αγωνίζεται στο Pabellón Würzburg είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό. Σημαντικές της στιγμές: η νίκη της επί της Fenerbahçe και, φυσικά, εκείνη επί της Sopron στην Ουγγαρία, με μια ασταμάτητη Jewell Loyd.

11. Fenerbahçe

Εδώ τί να πεις; Ο ορισμός της λούζερ ομάδας. Άστοχες επιλογές παικτριών και προπονητών, για πάρα πολλά χρόνια, και αμέτρητα χρήματα στον κάλαθο των αχρήστων. Στα πλέι-οφ η USK Praha εξέθεσε όλες τις αδυναμίες της τουρκικής ομάδας (που και πάλι πνίγηκε στον Βόσπορο!) και ειδικά του μπάσκετ που εκπροσωπεί η συμπαθής κυρία Garnier. Αρκεί κάποιος να δει τα πρώτα δεκάλεπτα των δύο, μεταξύ τους, παιχνιδιών και θα καταλάβει…

12. Hatay BB

Αν κρατούσε την ίδια ομάδα μέχρι τέλους, θα την έβαζα πάνω από τη Fenerbahçe και πολύ πιθανόν στις παρυφές της 8άδας. Αλλά τα οικονομικά προβλήματα τής χτύπησαν την πορτούλα μεσούσης της σεζόν και η ομάδα της Κατερίνας Χατζηδάκη προσπάθησε απλώς να επιβιώσει στη μάχη για μια θέση στον ήλιο, ε, στο Eurocup ήθελα να πω. Με κάμποσες καλές στιγμές μέσα στη σεζόν, κρατώ –για τον τρόπο με τον οποίο επιτεύχθηκε– τη νίκη της στο ΣΕΦ επί του Ολυμπιακού.

13. Famila Schio

Η ριζική ανανέωση του περσινού καλοκαιριού τής βγήκε ξινή. Χωρίς νίκη σε όλο τον πρώτο γύρο, αλλά με εντυπωσιακά αποτελέσματα στον δεύτερο (νίκες σε Πράγα και Μπουρζ), η ασταθέστατη Schio παρέμεινε αυτό ακριβώς: ασταθής μέχρι το τέλος, που την απάντησε στον ημιτελικό του Eurocup.

14. Ολυμπιακός

Όχι επειδή έπαιξε κάνα φοβερό μπάσκετ, αλλά γιατί οι επόμενες δύο ομάδες ήταν χειρότερες. Στην πρώτη του χρονιά στην Ευρωλίγκα, με μικρό μπάτζετ, με βασικό κορμό τις Ελληνίδες (μερικές εκ των οποίων πήραν σπουδαίες εμπειρίες), με μέτριας ποιότητας ξένες και με προβληματικό ροτέισιον στη γραμμή των περιφερειακών του παικτριών, ο Ολυμπιακός βασίστηκε στα δυνατότερα όπλα που είχε, την άμυνα και την ψυχολογία του αουτσάιντερ που τον συνόδευε στα περισσότερα παιχνίδια (και βεβαίως στο πείσμα των παικτριών του να αποδείξουν στην μπασκετικά πολιτισμένη Ευρώπη ότι δεν μασάνε… βελανίδια!). Δύο νίκες, η μία ανέλπιστη επί της –ταλαιπωρημένης από τραυματισμούς– Sopron, και… 15η επίθεση της Ευρωλίγκας με 61.1 πόντους μέσο όρο. Η λογική λέει ότι θα τον ξαναδούμε να παίζει στα προκριματικά της επόμενης σεζόν.

15. ESBVA-LM

Δεν ξέρω αν περίμενα περισσότερα, αλλά γενικώς αυτή η ομάδα, από το Βιλνέβ ντ' Ασκ της Γαλλίας, ποτέ δεν με εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Την κακή της φετινή χρονιά την πλήρωσε και στο γαλλικό πρωτάθλημα, όπου βρέθηκε να παίζει στα πλέι-άουτ. Που σημαίνει ότι του χρόνου δεν θα παίξει στην Ευρώπη. Ο δε προπονητής της Frédéric Dusart μετακομίζει στην… αποκάτω!

16. Castors Braine

Μία νίκη στην πρεμιέρα επί της ESBVA-LM και μετά 13 συνεχόμενες ήττες! Άουτς! Από την αρχή φαινόταν ότι θα ήταν ο αδύναμος κρίκος του Α΄ ομίλου λόγω ρόστερ, αλλά το πρόβλημα της Braine (πέρα από το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι καλές Βελγίδες παίζουν εκτός Βελγίου) ήταν και ο (κάπως εκνευριστικός) προπονητής της. Με ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς στη μέση της σεζόν βρήκε στέγη εκεί η Χριστινάκη, στην πρώτη της συμμετοχή στην Ευρωλίγκα.

υγ.

Και του χρόνου!

Απρίλιος 2019