Ένα ακόμη φάιναλ-φορ

πηγή: FIBA Euroleague Women

ΣΟΠΡΟΝ. ΟΥΓΓΑΡΙΑ. 12 & 14 Απριλίου 2019. Ένα ακόμη φάιναλ-φορ για τη μεγαλύτερη διοργάνωση του ευρωπαϊκού μπάσκετ γυναικών σε επίπεδο συλλόγων. Με τη συμμετοχή των UMMC Ekaterinburg, Dynamo Kursk, USK Praha και της Sopron Basket βεβαίως, στον ρόλο της οικοδέσποινας.

Κι εμείς περιμέναμε την έκπληξη, όπως συνήθως μας την χαρίζουν αυτές οι διοργανώσεις, αλλά ουδεμία έκπληξη περίμενε εμάς! Μαζί με τις δύο πλουσιότερες ομάδες της Ευρώπης, ίσως και του πλανήτη τούτου, κέρδισε και η λογική. Δεν ξέρω όμως αν κέρδισε μαζί της και η Ευρωλίγκα (και κατ’ επέκταση το ευρωπαϊκό μπάσκετ γυναικών), καθώς τα προηγούμενα χρόνια και ειδικά τη δεκαετία που διανύουμε, η διοργάνωση τράφηκε από απρόβλεπτες εκπλήξεις που την ομόρφυναν και της έδωσαν μιαν… αόριστη γοητεία (που λέει κι ο ποιητής), με πιο ευμνημόνευτες τις αναπάντεχες νίκες της Perfumerías Avenida το 2011 και της USK Praha το 2015, στο περίφημο «θαύμα της Πράγας».

Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Στο παρόν η ιστορία γράφει ότι η Ρωσία, με τους σπάταλους κροίσους της, τις πολυεθνικές της ομάδες, τις ακριβοπληρωμένες σταρ-παίκτριες και τους… Ισπανούς προπονητές, κατέκτησε τα πάντα: το Γιούροκαπ με τη Nadezhda, την Ευρωλίγκα με την UMMC ή τη Dynamo Kursk. Τουλάχιστον προβλέπονται δύο συναρπαστικοί όσο και αμφίρροποι (μικρο-μέγαλοι) τελικοί:

Sopron Basket – USK Praha (μικρός τελικός)

UMMC Ekaterinburg – Dynamo Kursk (μεγάλος τελικός)

Στα αγωνιστικά...

O ένας ημιτελικός κύλησε μάλλον φυσιολογικά. Απέναντι στην UMMC των Griner, McBride, Vandersloot, Torrens, Meeseeman, Vadeeva, η Sopron χρειαζόταν να κάνει μια τεράστια υπέρβαση, βασικά να έρθουν τα πάνω κάτω, για να μπορέσει να παίξει για δεύτερη συνεχόμενη φορά σε έναν τελικό. Και αυτή τη φορά το γεμάτο γήπεδο και ο ενθουσιασμός των Ούγγρων δεν λειτούργησαν θετικά.

Ο άλλος ημιτελικός φάνταζε εξαρχής πιο ισορροπημένος. Δυο διαφορετικά στυλ μπάσκετ αναμετρήθηκαν σε αυτό το ματς: το κοντρολαρισμένο παιχνίδι της Kursk, που ξεχειλίζει από το ατομικό ταλέντο των παικτριών της από τη μια πλευρά· και από την άλλη το αλέγρο, γεμάτο φαντασία, ομαδικό παιχνίδι της Praha που εντυπωσίασε στην κανονική περίοδο και στα πλέι-οφ. Πριν το παιχνίδι ξέραμε ότι απέναντι στο ψηλό σχήμα του Mondelo με την Petrović στο 2, τη Stewart στο 3 και τις δυο ακόμη ψηλές στο 4 και στο 5, η Praha θα έπρεπε να έχει έτοιμη την απάντηση, κι αυτό γιατί στην περίπτωση αυτή η Elhotová θα είχε τρομερό μις-ματς στην άμυνα. Μοναδική λύση για την ομάδα της Hejková ήταν η πίεση στα μετόπισθεν και η επίθεση στο γρήγορο τρανζίσιον, παιχνίδι στο οποίο οι Τσέχες είναι εξαιρετικές και αποτελεί το σήμα κατατεθέν της ομάδας. Τελικά, η Elhotová φορτώθηκε γρήγορα με φάουλ, η Hejková έβαλε σε εφαρμογή το plan B βάζοντας τη Hanusová στο 4 και κατεβάζοντας τις Thomas και Ayayi στο 3 και το 2 αντίστοιχα, η Praha κατάφερε να ισορροπήσει το παιχνίδι, ακόμη και να περάσει μπροστά, αλλά ενώ ήταν συνολικά καλύτερη από την Kursk στο πρώτο ημίχρονο και άνοιγε τον ρυθμό του ματς (όπως ήθελε και επιδίωκε), το επιθετικό κρεσέντο της Petrović και το ασυνήθιστα κακό ποσοστό στα σουτ για τις Τσέχες (τώρα που το ξανασκέφτομαι, αυτή ήταν η μοναδική έκπληξη του φάιναλ-φορ), μαζί με τα κακά τελειώματα των ψηλών της παικτριών, έγειραν το παιχνίδι προς την ομάδα του Mondelo. Το καλό τρίτο δεκάλεπτο της Praha δεν το είδαμε ποτέ και η Kursk πέρασε, ευκολότερα απ’ ό,τι περιμέναμε, στον δεύτερο τελικό της ιστορίας της, βασιζόμενη πρωτίστως στις εξαιρετικές παίκτριες που διαθέτει.

Το φιλμάκι του αγώνα

Stewart-Petrović-Howard v. USK Praha, σημειώσατε 1.

Και η Praha έπεσε… ξερή!

πηγή: FIBA Euroleague Women

Fun Facts, ενόψει τελικού

AN η Kursk κερδίσει…

… ο Mondelo θα κάνει το 3 στα 3 σε τελικούς Ευρωλίγκας (έχει έναν τίτλο με την Avenida το 2011 και την Kursk το 2017 – ενδιάμεσα κέρδιζε τίτλους στην Κίνα!) και θα κυνηγάει το ρεκόρ της Hejková με τους 5 στους 5 τελικούς.

… ενώ η Stewart θα τα έχει πάρει όλα μέσα σε μια σεζόν. Και πιθανότατα (βέβαια σχεδόν) θα πάρει κι έναν ακόμη τίτλο MVP (μετά το WNBA και το Παγκόσμιο της Τενερίφης).

AN η UMMC κερδίσει…

… θα κάνει το repeat (στο ίδιο γήπεδο μάλιστα) και ταυτόχρονα θα γίνει η πολυνίκης ομάδα στη σύγχρονη (από το 1998 και μετά) ιστορία της διοργάνωσης με 5 κατακτήσεις (οι προηγούμενες: 2003, 2013, 2016, 2018), ξεπερνώντας μιαν άλλη ρωσική ομάδα, τη Spartak Μόσχας.

… όσο για την Alba Torrens θα φτάσει τις 5 κατακτήσεις Ευρωλίγκας (μετά το 2011 με την Avenida, το 2014 με τη Galatasaray και το 2016 και 2018 με την UMMC – το 2011 και 2014 ψηφίστηκε και ως MVP). Μία ακόμη, και φτάνει την (G.O.A.T.) Taurasi που έχει 6. — Παραδόξως, 6 τίτλους Ευρωλίγκας έχει και η Natalia Vieru, Ρωσίδα και άκρως... τυχερή! Ενώ 5 έχει μια άλλη Ρωσίδα, η Irina Osipova!

υγ1

Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που έχω δει τη Hejková να δέχεται τεχνική ποινή από τους διαιτητές (στον αγώνα της Praha με την Polkowice στην Πολωνία δέχθηκαν τεχνική οι συνεργάτες της, θαρρώ, κι όχι η ίδια). Ένδειξη του πόσο άσχημα πήγε το παιχνίδι για την ομάδα της! Πάντως ο μικρός τελικός μόνο αδιάφορος δεν είναι για την Praha, που θέλει τη νίκη αφενός για να τελειώσει με θετικό τρόπο μιαν ομολογουμένως εξαιρετική χρονιά και αφετέρου για να ξορκίσει τις δύο συνεχόμενες τέταρτες θέσεις το 2016 και το 2017. Βέβαια, ισχυρό κίνητρο έχει και η οικοδέσποινα Sopron που παίζει μπροστά στο κοινό της.

υγ2

Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις!

πηγή: FIBA Euroleague Women

υγ3

Ε, ναι, κρυφοτσεχίζω! 😄

Απρίλιος 2019